ไม่ใช่เธอคนเดียวหรอกที่เหงา เที่ยวเคว้งคว้างว่างเปล่าบนทางฝัน น้อยเนื้อต่ำใจอยู่ทุกวัน อ่อนแอไหวหวั่นฝืนเดินทาง เดินต่อก็แสนเหนื่อยแสนจะล้า จุดหมายปลายทางข้างหน้ายิ่งเหินห่าง มองหาเห็นใครเดินเคียงข้าง ท้อแท้อ้างว้างทั้งกายใจ เพราะมีฉันอีกคนที่เหมือนเธอ เข้าใจเธอเสมอจึงหวั่นไหว เธอเหงาฉันเจ็บแอบร้องไห้ คอยตามหลังเธอไปไม่ให้เธอรู้ ไม่ใช่เธอคนเดียวหรอกที่เจ็บ รวดร้าวหนาวเหน็บนั่งหดหู่ สังเกตุสิเหลียวหลังมามองดู เธอจะเห็นฉันซบอยู่แทบทางเท้าเธอ
18 ธันวาคม 2546 10:22 น. - comment id 192302
น่าอิจฉาคนได้เป็นเจ้าของแรงบันดาลใจของกลอนนี้จังเลยนะคะ อบอุ่นดีจังเลยอ่ะ
18 ธันวาคม 2546 15:46 น. - comment id 192401
^______________________^
18 ธันวาคม 2546 17:56 น. - comment id 192434
ขอบคุณค่ะคนดี ที่มาคอยดูแลฉันอย่างดีเสมอ ฉันเหงาเธอเสมอนะเออ เราหละต่อไปเราจะไม่เหงาเพราะมีเธอเคียงข้างเรา *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบจัง แต่ของผู้หญิงไร้เงาก็มั่วไปตามระเบียบนะค่ะ อิ อิ*-*