เหงา

นาวี นาวา

ไม่ใช่เธอคนเดียวหรอกที่เหงา
เที่ยวเคว้งคว้างว่างเปล่าบนทางฝัน
น้อยเนื้อต่ำใจอยู่ทุกวัน
อ่อนแอไหวหวั่นฝืนเดินทาง
เดินต่อก็แสนเหนื่อยแสนจะล้า
จุดหมายปลายทางข้างหน้ายิ่งเหินห่าง
มองหาเห็นใครเดินเคียงข้าง
ท้อแท้อ้างว้างทั้งกายใจ
เพราะมีฉันอีกคนที่เหมือนเธอ
เข้าใจเธอเสมอจึงหวั่นไหว
เธอเหงาฉันเจ็บแอบร้องไห้
คอยตามหลังเธอไปไม่ให้เธอรู้
ไม่ใช่เธอคนเดียวหรอกที่เจ็บ
รวดร้าวหนาวเหน็บนั่งหดหู่
สังเกตุสิเหลียวหลังมามองดู
เธอจะเห็นฉันซบอยู่แทบทางเท้าเธอ				
comments powered by Disqus
  • kanoongkaning

    18 ธันวาคม 2546 10:22 น. - comment id 192302

    น่าอิจฉาคนได้เป็นเจ้าของแรงบันดาลใจของกลอนนี้จังเลยนะคะ อบอุ่นดีจังเลยอ่ะ
    
    
  • ฟา

    18 ธันวาคม 2546 15:46 น. - comment id 192401

    ^______________________^
  • ผู้หญิงไร้เงา

    18 ธันวาคม 2546 17:56 น. - comment id 192434

    ขอบคุณค่ะคนดี
    ที่มาคอยดูแลฉันอย่างดีเสมอ
    ฉันเหงาเธอเสมอนะเออ
    เราหละต่อไปเราจะไม่เหงาเพราะมีเธอเคียงข้างเรา
    
    *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ  ชอบจัง  แต่ของผู้หญิงไร้เงาก็มั่วไปตามระเบียบนะค่ะ อิ อิ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน