สายลมวันนี้ช่างหนาวจับใจ หนาวเหน็บเพียงใดใครเล่าจักรู้ ลมเอื่อยเอื่อยคงพัดถึงเจ้าโฉมตรู เจ้าจักรู้บ้างไหมว่าหนาวเพียงใด ลมโบยพากลิ่นสุคนธ์หอม อยากเพียงดอมกลัวเพ้อให้เหลวไหล ทั้งความหนาวความหอมซับซึมหัวใจ เจ้ารู้ไหมใครนั้นแอบเพ้อคอย ยิ่งลมโบยลมโบกยิ่งหนาวเหน็บ ยิ่งจำเจ็บความในมิเคยถอย ลมกรรโชกดั่งพาใจให้หลุดลอย ให้ใจคล้อยพลอยใจไปให้เธอ
17 ธันวาคม 2546 19:50 น. - comment id 192208
วานสายลมพรมพร่างกลางเวหา บอกจันทรายามนี้ที่สดใส ถึงคนดีที่อยู่ไกลแสนไกล หากดวงใจยังเฝ้าเพ้อละเมอครวญ....ฯ มาส่งใจคิดถึงคนไกลด้วยนะคะ.. กลอนไพเราะ..และมีความหมายมากค่ะ.. แวะมาทักทายค่ะ..
18 ธันวาคม 2546 10:20 น. - comment id 192301
ลมพัดมาพากายให้หนาวสั่น อยู่อย่างเหงาเงียบงันสะบั้นไหว ลมหนาวพัดมาแล้วจากแดนไกล แต่หนาวกายมิเที่ยมเท่าหนาวที่ใจ มาร่วมหนาวอีกคนนะคะ ....
18 ธันวาคม 2546 16:11 น. - comment id 192409
ลมเอื่อยเอื่อยพัดเรื่อยโชดมา ทำให้หนาวอุราได้เหมือนกัน ลมเอื่อยเอื่อยพัดเรื่อยแต่พัดนาน ทำให้หนาวและสั่นในกายใจ *-*กลอนไพเราะดีคะ*-*