ลมเอื่อยๆ

ราเมือก

สายลมวันนี้ช่างหนาวจับใจ
หนาวเหน็บเพียงใดใครเล่าจักรู้
ลมเอื่อยเอื่อยคงพัดถึงเจ้าโฉมตรู
เจ้าจักรู้บ้างไหมว่าหนาวเพียงใด
ลมโบยพากลิ่นสุคนธ์หอม
อยากเพียงดอมกลัวเพ้อให้เหลวไหล
ทั้งความหนาวความหอมซับซึมหัวใจ
เจ้ารู้ไหมใครนั้นแอบเพ้อคอย
ยิ่งลมโบยลมโบกยิ่งหนาวเหน็บ
ยิ่งจำเจ็บความในมิเคยถอย
ลมกรรโชกดั่งพาใจให้หลุดลอย
ให้ใจคล้อยพลอยใจไปให้เธอ				
comments powered by Disqus
  • ราชิกา

    17 ธันวาคม 2546 19:50 น. - comment id 192208

    วานสายลมพรมพร่างกลางเวหา
    บอกจันทรายามนี้ที่สดใส
    ถึงคนดีที่อยู่ไกลแสนไกล
    หากดวงใจยังเฝ้าเพ้อละเมอครวญ....ฯ
    
    มาส่งใจคิดถึงคนไกลด้วยนะคะ..
    กลอนไพเราะ..และมีความหมายมากค่ะ..
    แวะมาทักทายค่ะ..
    
    
    
  • kanoongkaning

    18 ธันวาคม 2546 10:20 น. - comment id 192301

    ลมพัดมาพากายให้หนาวสั่น
    อยู่อย่างเหงาเงียบงันสะบั้นไหว
    ลมหนาวพัดมาแล้วจากแดนไกล
    แต่หนาวกายมิเที่ยมเท่าหนาวที่ใจ
         มาร่วมหนาวอีกคนนะคะ ....
  • ผู้หญิงไร้เงา

    18 ธันวาคม 2546 16:11 น. - comment id 192409

    ลมเอื่อยเอื่อยพัดเรื่อยโชดมา
    ทำให้หนาวอุราได้เหมือนกัน
    ลมเอื่อยเอื่อยพัดเรื่อยแต่พัดนาน
    ทำให้หนาวและสั่นในกายใจ
    
    *-*กลอนไพเราะดีคะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน