...คนทำผิดมากมายหลายหลากนัก บ้างตวงตักไว้ด้วยความเสน่หา ทำแผ่นดินแปดเปื้อน เปื้อนระอา บทลงโทษ สมค่า ฤๅเคยเป็น ...คนทำผิด ที่หลบหลีก ลี้กฎหมาย ตัวไม่ตาย เพราะอาญา มิรู้เห็น ทำร้ายคน ผ่อนส่ง อย่างเลือดเย็น ความโลภสาด กระเซ็น ดั่งเม็ดทราย ...รู้ตัวไว้ด้วยเถิด คนผิดบาป กฎหมายอาจไม่ทราบ เลยจางหาย แต่ สังคม เขารับรู้ คู่วันตาย กับสิ่งที่ ได้มลาย เปลี่ยนแปรไป ...ผู้คนนั้น เขาจดจำ วันเคยท้อ สังคมขอ รับอาสา ลงโทษให้ จะประจาน ให้คนนั้น อัปราชัย เผยความนัย หวังสังคม ช่วงลงทัณฑ์
17 ธันวาคม 2546 16:37 น. - comment id 192130
ฮืมมมมมมมมมมม เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ
17 ธันวาคม 2546 23:45 น. - comment id 192273
กลอนไพเราะ สื่อความหมายได้ดีมากเลยค่ะ ลงตัวหมดทุกตัวอักษรค่ะ ชื่นชมนะค่ะ
18 ธันวาคม 2546 23:49 น. - comment id 192576
เห็นด้วยอย่างยิ่ง