บัวชูใบใหญ่มนโผล่พ้นน้ำ เขียวเนียนคล้ำฉ่ำแสงร้อนแรงเผา หยดน้ำวิ่งกลิ้งกลอกยั่วหยอกเรา ยามลมเฝ้าเป่าปัดโชยพัดเย็น ดอกตูมเต่งเร่งแย้มขาวแต้มกอ คลี่กลีบล่อรอผึ้งหึ่งมาเห็น เกสรเรืองเหลืองอ่อนแฝงซ่อนเร้น ชูช่อเด่นเน้นกลางหว่างร่มใบ ภมรผึ้งโผผินสู่ถิ่นบัว ดมเกลือกกลั้วมั่วดอกซอนซอกใส่ เคล้ากลีบบางถ่างเกสรเที่ยวชอนไช ครั้นสมใจใคร่จางร้างอาดูร ฝักบัวเกิดกำเนิดเม็ดน่าเด็ดนัก หากถูกหักควักกินจนสิ้นสูญ บัวคงช้ำซ้ำเซียวแห้งเหี่ยวคูณ ทุกข์เพิ่มพูนสูญพันธุ์หมดทันตา
17 ธันวาคม 2546 07:34 น. - comment id 191983
..เรน..อรุณสวัสดิ์คะ.. นกตะวัน.. ...แบบเรน..มาทักทาย..ตอนเช้า... ..อากาศ..ที่บ้านเรน.. สดชื่น.. ..วันนี้.. อากาศเย็นนิดนึง... ... ไม่รู้ ..กรุงเทพฯ ..หนาวปล่าวคะ.. เรนแว๊ปป.. ..
17 ธันวาคม 2546 17:32 น. - comment id 192146
เข้ามาทักทายค่ะ สบายดีนะคะ
17 ธันวาคม 2546 23:25 น. - comment id 192266
ปทุมมีหลายสี แต่ทุกสีสวยสดใส ไว้ไหว้พระหรือบูชาอะไร ก็ดีเสมอไปในดอกปทุม *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ แต่งานแบบนี้ไม่ถนัดก็มั่ว ๆ อีกแล้วค่ะ อิ อิ*-*