อดีต....ทับถมกลบทิ้ง อดีต....มันนิ่งไร้ค่า อดีต....แสนเศร้าเคล้าน้ำตา อดีต....ผ่านมาแล้วผ่านเลยไป แค่....คนไม่รักลวงหลอก แค่....กลิ้งกลอกหาจริงไม่ แค่....คนไร้ค่าอย่าสนใจ แค่....คนผ่านไปแล้วเลยผ่านตา ฝุ่น....เล็กละเอียดไม่เห็น ฝุ่น....เป็นเช่นเศษใบหญ้า ฝุ่น....เล็กปลิวเปล่าเข้าตา ฝุ่น....พาน้ำตาไหลริน ธุลี....แค่ฝุ่นชิ้นน้อย ธุลี....เพียงจ้อยแสบสิ้น ธุลี....ฝุ่นผงเศษดิน ธุลี....ไร้สิ้นราคา. 21 พ.ค. 46
อัญชา 15 ธ.ค. 2546 14:47 น. - ID 43003 
1230
1
0
15 ธันวาคม 2546 15:06 น. - comment id 191421
อดีต เจ็บปวดร้วราน อดีต จากวันวานไม่หวนคืน อดีต รักร้าวที่เคยทนฝืน อดีต ลืมเลือนหายในพริบตา
15 ธันวาคม 2546 18:48 น. - comment id 191489
อดีตที่ผ่านพ้น เพียงเศษผงที่ปลิวคว้าง ยามใดเมื่อสายลมหนาวมาห่มกาย ไยกลับเปล่าดายในฤดูกาล อาจจะมีบ้างเป็นบางครั้ง บางคราว... ที่ฝุ่นผงปลิวกระทบเข้าในดวงตา จนทำให้รู้สึก เจ็บร้าว สักประเดี๋ยว อีกสักประเดี๋ยว...ก็จะหาย
15 ธันวาคม 2546 23:28 น. - comment id 191616
บทกวีของคุณ คมมาก กระทัดรัด แต่ ยิ่งใหญ่ ไม่เคยชมใครอย่างนี้มาก่อนเลย จริง ๆ แม้กระทั่งผลงานของตัวเอง
16 ธันวาคม 2546 08:03 น. - comment id 191645
อดีตนั้น มันแค่ฝุ่น ผงธุลี วอยคนดี สะบัด พัดจางหาย ปลิวว่อนมา เข้าตา อันตราย น้ำตาไหล เคืองขัดให้ ไร้สุขเอย
16 ธันวาคม 2546 19:56 น. - comment id 191815
แม้จะเป็นเพียงอดีต แต่ก็ใช่ว่าจะเหมือนรอยมีดกรีดที่จางหาย ยังมีความช้ำติดอยู่ชิดใกล้กาย เพราะอดีตที่ร้ายร้ายยังเฝ้าทำลายตัวเรา *-*อดีตบางครั้งนาจะลบเลือน แต่นั่นหละ บางครั้งก็ลบทำไหร่ก็ไม่ออกจริงไหมค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
