เกิดมาเป็นเช่นนักเขียนต้องเพียรหมั่น แต่งทุกวันสรรหาเอามาให้ เพื่อผู้อ่านสราญจิตไร้พิษภัย ทั้งแจ่มใสได้ความรู้อยู่คงทน เลิกเขียนเผื่อเพื่อเงินทองของนอกกาย แม้ไม่ตายขวนขวายคว้าหาทุกหน เพราะงานเขียนต้องเพียรแต่งแสดงตน ให้งามล้นคนลือชื่อก้องไกล วรรณกรรมล้ำเลิศประเสริฐนั้น ต้องเสกสรรค์ปั้นแต่งแถลงไข กลั่นจากจิตคิดเองไม่เกรงใคร ผู้คนได้ไว้อ่านผลงานดี คือรางวัลชั้นหนึ่งพึงได้รับ มอบให้กับการเขียนเพียรเต็มที่ สมคุณค่าราคาแต่งสำแดงดี นักเขียนนี้ดีเลิศชูเชิดไทย
นกตะวัน 14 ธ.ค. 2546 22:24 น. - ID 42979 
276
4
0
14 ธันวาคม 2546 22:34 น. - comment id 191263
วรรณกรรมวรรณศิลป์มีค่ายิ่ง เพชรน้ำหนึ่งอรรถรสจากจิตใส กลั่นกรองจากชั้นลึกของหัวใจ ไม่ลอกใคร จากรู้สึกเพรียกให้จาร
14 ธันวาคม 2546 22:42 น. - comment id 191268
ถึงอย่างไรก้อได้เขียนออกมาเป็นภาษาไทย ช่วยให้ภาษาไทยคงอยู่ เท่านี้ก้อมีต่ายิ่งแล้ว..
14 ธันวาคม 2546 22:50 น. - comment id 191271
อันงานเขียนเพียรสร้างอย่านิ่งเฉย อย่าละเลยเขียนบ่อยบ่อยได้เสมอ หากไม่สิ้นความหวังยังพบเจอ เงินที่ต้องการได้เสมอด้วยเช่นกัน *-*กลอนไพเราะ มากความหมายจริง ๆ ค่ะ*-*
14 ธันวาคม 2546 23:08 น. - comment id 191278
เขียนเป็นกลอน อ้อนหวาน หวังพบสุข มาสนุก ฮาเฮกัน วันสดใส อนุรักษ์ ศิลปะ ภาษาไทย หวังผ่อนคลาย สะบายตน อ่านผลงาน
14 ธันวาคม 2546 23:19 น. - comment id 191286
เป็นงานรัก บ่ว่างเว้น เฮ็ดให้เห็น คุณค่าภาษา ควมงาม บ่แบ่งสำเนียง กติกา ใต้หล้า อีสานล่อง กลางท่อง เหนือ เป็นไทย คิดถึงกันครับ
14 ธันวาคม 2546 23:26 น. - comment id 191291
ขอบคุณค่ะ คุณนกตะวัน มารแมงมุมยังคงเพียรพยายามในเส้นทางนี้ค่ะ ไม่ได้หมายเลื่องลือในชื่อเสียง ที่ทำเพียงใจรักในอักษร เริ่มต้นจากคนเพียรเขียนงานกลอน แล้วค่อยจรขายร้อยแก้ว...แพรวประกาย ก่อนคิดเขียนตรองตรึกนึกเสมอ ว่าเพื่อเธอ คนอ่าน งานเฉิดฉาย ประเทืองอารมณ์พรมพริ้วพราย เย็นจะหายคลายร้อน..ผ่อนอารมณ์ เป็นอาชีพอีกหนึ่งซึ่งหายาก ทนลำบาก...ผ่านมา...พาขื่นขม แต่เพราะรักเชิดหน้าท้าสังคม ใจยังบ่ม...คำ นักเขียน เพียรสู้ตาย .
15 ธันวาคม 2546 02:01 น. - comment id 191338
:)
15 ธันวาคม 2546 09:27 น. - comment id 191362
พุดรักการเขียนการอ่าน จิตวิญญาณนี้คงหนีไม่พ้นหัวใจรักของเรา รักนี้จึงตามติดโอบเอื้อให้ได้พบมิ่งมิตรในถนนสายฝันสายสร้างสรรสายดอกไม้งาม พี่นกคือหนึ่งในดวงใจเสมอมาค่ะ ค่าที่ชอบชื่อนก และพี่นกรักนกและธรรมชาติไพร พุด..จึงตามพี่ไปในทุกถิ่นที่จากบทกวีแสนงามมาอย่างเงียบๆ และดีใจภูมิใจที่ได้พบพี่มิห่างหายระยะนี้นะคะ รักและรัก
16 ธันวาคม 2546 15:25 น. - comment id 191748
อันตัวเขียน เขียนจากปาก กาแท่งเดิม หมึกต้องเติม เยิ้มที่ปาก คำอยากเขียน เขาไม่รัก ช้ำบ่อยๆ เหงาอิดเอียน เวียนรักเลี่ยน เขียนอยู่นั่น เจียนที่ใจ.....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
