ตัวข้าโง่งมซ้ำอ่อนโลก ทุกข์โศกอันใดหารู้ไม่ บทเรียนของชีวิตไม่เข้าใจ ตัวข้าไร้ปัญญาสิ้นดี พ่อแม่พูดพร่ำคำสอน อ้อนวอนให้รักศักดิ์ศรี ตัวข้าสิร้ายรั้นทุกที บทเรียนนี้ได้มาราคาแพง พ่อแม่อับอายขายหน้า น้ำตารินหลั่งกรรแสง ลูกเต้าแหกกฏลำเส้นแดง หน้าแห้งแบกทุกข์อกตรม อุ้มท้องอ้วนโตหาแม่พ่อ ผู้เฝ้ารอด้วยความขื่นขม บทเรียนบาดลึกฝังคม จำจนลมหายใจวายปราณ์!!
อัญชา 13 ธ.ค. 2546 21:04 น. - ID 42923 
724
3
0
13 ธันวาคม 2546 21:47 น. - comment id 190695
:)
14 ธันวาคม 2546 09:18 น. - comment id 190872
บทเรียนบทนี้ที่แพง แต่มีค่าร้ายแรงสำหรับฉัน บทเรียนบทนี้ที่เธอให้เป็นรางวัล ของคนใจง่ายอย่างฉันแล้วคนดี *-*กลอนไพเราะมากเลยคะ แต่งได้ดีเนื้อหาดีมากค่ะ*-*
15 มกราคม 2547 10:55 น. - comment id 202894
เยี่ยมมากครับพี่อัญ..มาติดตามผลงานพี่ครับ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
