เหนื่อยไหมที่ทุ่มเทเพื่อเขา แล้วมีเพียงความว่างเปล่ากลับมาหา ทุกครั้งที่เธอเจ็บ.....จนมิอาจเก็บซ่อนเจ้าน้ำตา ฉันเองก็ปวดปร่าไม่น้อยไปกว่าเธอเช่นกัน อยากเป็นคนที่คอยดูแล คอยห่วงคอยเทคแคร์ทุกความเป็นไปของความฝัน อยากบอกว่ายังอยู่ตรงนี้.....เหมือนทุกครั้งทุกทีที่เคยผูกพัน เธอยังคงมีฉันที่ร่วมฝ่าฟันไปกับเธอ กลับมาเถอะนะ...ถ้ายังสับสน ที่ตรงนี้ยังมีคนที่พร้อมจะเคียงข้างเสมอ ทุกนาทีที่อ่อนแอ....ฉันยังคงมีรักแท้ให้กับเธอ และยังคงเคียงข้างเสมอ....แม้ในฐานะเพื่อนของเธอเท่านั้น ฉันยังคงยืนอยู่......ที่เก่า แม้จะเงียบเหงาแต่ไม่เคยคิดจะเปลี่ยนผัน เมื่อมั่นใจแล้วว่า.....เธอคือคนเดียวที่อยากผูกพัน และยังคงเป็นภาพฝัน...ที่ฉันมีในหัวใจ กลับมาเถอะ....ถ้าเธอยังไหวหวั่น หรือสับสนเกินฝ่าฟันข้ามไปไหว กลับมาที่นี่...สร้างแรงใจที่มี...แล้วค่อยไป ฉันยังอยู่คอยห่วงใย....และจะเป็นแรงใจให้กับเธอ
11 ธันวาคม 2546 23:33 น. - comment id 189988
เหนื่อยมากกับสิ่งที่ทุ่มเทให้เขา และไม่ได้แม้เงาความห่วงหา เหนื่อยมากับสิ่งที่เป็นอยู่คู่กับน้ำตา และขอบใจนักหนาสิ่งที่เธอให้มาผูกพัน จริงจริงก็อยากจะเปลี่ยนไป ให้ฉันพักใจให้เธอเท่านั้น แต่ทำไมไม่รู้ความเป็นอยู่ทุกวัน ฉันจึงให้เขาเป็นคนสำคัญในใจ ก็เอาเป็นว่าขอบใจนะคนดี ที่เธอมีฤดีนี้ชิดใกล้ คอยดูแลคอยเป็นห่วงเป็นใย ฉันต้องขอบใจเธอจริงจริง *-*ชอบกลอนบทนี้มากเลยค่ะ เลยต่อกลอนซะยาวเลย ถือว่าแต่งแทนคน ๆ นั้นแล้วกันนะค่ะ อิ อิ กลอนบทนี้ไพเราะมากและคุณก็แต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*