ถึง ม้วย ดิน สิ้น ฟ้า มหาสมุทร ไม่ สิ้น สุด ความรัก สมัครสมาน แม้ อยู่ ใน ใต้ หล้า สุธาธาร ขอ พบ พาน พิศวาส ไม่คลาดคลา ..แม้น เนื้อ เย็น เป็นห้วง มหรรณพ ข้า ขอ พบ ศรีสวัสดิ์ เป็นมัจฉา แม้ เป็น บัว ตัวข้านี้ เป็นภุมรา เชย ผกา โกสุม ปทุมทอง ------------------------------------------------ ผมชอบกลอนตอนนี้มากเลย ต้นฉบับจากพระอภัยมณี แก้ไขนิดหน่อยเพื่อให้ตรงกับตัวผมครับ ^^
10 ธันวาคม 2546 22:55 น. - comment id 189632
ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหายสมุทร แต่ความรักจะไม่หยุดหรือคงที่ จะรักเธอคนนั้นมั่นฤดี ตลอดปีตลอดไปในทุกวัน *-*กลอนบทนี้ไพเราะมากเลยค่ะ ขอให้สมหวังในความรักแล้วกันนะค่ะ*-*
11 ธันวาคม 2546 01:06 น. - comment id 189649
...สวัสดีค่ะ... ...มอบกำลังใจ ขอให้คุณสมหวัง ขอให้พบความรักที่จีรัง อย่าท้อเหมือนดังที่เราเป็น ....นะ..คะ.
11 ธันวาคม 2546 13:40 น. - comment id 189748
^*^ ^*^ ^*^.......ชอบบทเหมือนกันจ้า.....^*^ อย่างงี้เค้าเรียกว่ามั่นคง รักดียวใจเดียวมิคิดเหลียวมองหญิงใด ^*^..................^____^..................^*^
11 ธันวาคม 2546 21:10 น. - comment id 189876
ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร เมลโล่คงขอหยุดใจไว้ที่เธอ ไม่ขอมีวันพบเจอ นอกจากเธอเพียงคนเดียว **รักจริงหวังแต่งนะเมลโล่** อิอิ
11 ธันวาคม 2546 23:10 น. - comment id 189974
อิอิ คร๊าบผม