พระจันทร์เดือนธันวา!

พุด


ดวงนั่งดายเดียวมองเดือนดวงงาม 
พระจันทร์งามพราวราวส้มสุกสีทอง
นวลผ่องยองใยอร่ามเรืองอย่างรัญจวนใจ..
กลางชานไม้ริมระเบียงเคียงชายคา
กระท่อมไม้สนที่หอมอวลไปด้วยกลิ่นกาแฟหลากรส...
หอมตระลบไปทั้วทั้งร้านแสนงาม..
*******

ดอกพุดพิชญา ดวงดอกน้อยๆนวลนวลพราวกิ่ง
โมกห้อยกิ่งชูดอกหอมอวลแกล้มแถมมากับกลิ่นกาแฟ
กับสายลมค่ำแล้วในฤดูหนาว..
ดอกพุดพิชญา..มิใช่พุดพัดชา 
ที่เคยมีคนถามว่านามปากกา
นั้นดวงได้จากแรงฝันบันดาลใจได้แต่ใดมา
ก็ขอชี้แจงแถลงใจไว้ณ.ตรงนี้เสียเลยนะคะว่า

ดอกพุด เป็นดอกไม้งาม
พันธุ์ไม้ไทย ที่มีกลิ่นหอมละมุน 
ดอกสวยสะอาดตา ดูบอบบาง 
แต่อ่อนหวาน และอ่อนโยน.......... 
ในขณะเดียวกัน
มีเสียงคล้องเปรียบประดุจ....
พุทธะ..ประจำใจ
ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน 
ที่จะบานไสวอยู่ในใจของตัวเอง
เพื่อนำทางชีวิตให้สว่างไสว ตลอดไป...
และ....
จริงๆอยากใช้นามปากกาว่าพุดซ้อน
เพราะชอบดอกหอมแผก
ดอกนวลขาวพราวละมุนกรุ่นกลิ่นกลางกลีบ
บานหวานซ้อนซ่อนสุขซึ้งงามเป็นชั้นๆ
ที่ใครๆได้หอมได้เห็นงามแล้วคงอยากจะ
นำไปประดับใจประดับหวานให้หอมงามชั่วกาลเลยเชียว!


แต่คำว่าพุดซ้อน
ดูราวชีวิตต้องซ่อนซึ้งสุขซุกเศร้ายาวนานตลอดกัลลปาวสานต์
พุดพัดชาจึงได้มาโดยการหาคำมาเติมเต็มให้พุด..นั้น
ผันคำให้นิ่มลงไปเป็นอื่นที่หวานแหววแต๋วจ๋า
ฟังดูน่าจะเข้าท่าเข้าทีกว่า..ก็แค่นั้น..

จริงๆพุดพัดชาก็พัดช้าคิดช้า..
ก็เคยคิดอยากจะหานามปากกาใหม่
ที่เข้าทีดีกว่ากันเยอะๆเลย
มาตั้งใหม่ให้เป็นสิริมงคลนามแบบชั่วกาลนานนิรันดร 

แต่คิดไปคิดมา
ไม่ว่านามปากกาอะไรหากหัวใจไม่มีไฟฝัน
มีแรงบันดาลใจไม่มีกำลังใจจากท่านผู้อ่านแล้ว
ต่อให้นามปากกามลังเมลือง
วิจิตรตระการใจประเทืองใจยังไง
ก็คงไปไม่ถึงไหน
ไม่ถึงดวงดาวพราวรุ้ง
ที่อยากจะเอื้อมไขว่คว้ามาสู่อุ้งมืออ้อมใจเรา สักดวง!
ให้มีพลังสรรสร้างสิ่งแสนดีคำแสนสวย..
กำนัลทุกดวงใจให้ใสเย็นแสนหวานชุ่มฉ่ำรักตามๆกัน
และอีกเรื่อง

ก็คือเกรงใจปีกฟ้า..
ว่าจะหาเรื่องยากมากเรื่องมาให้ปวดศรีษะเพิ่มขึ้น
เพราะว่าแค่บรรดาปัญหามวลสมาชิกมากมายราวล้านกว่า
ที่ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเพิ่มเฟรนส์ไชส์
อาจจะต้องขยายสาขาเวบไซต์เป็นไทยโพเอม1 2 3...
เติบโตต่อไปแบบมิหยุดยั้งมิยั้งหยุด..
ก็ทำให้ปีกฟ้าหายหน้าไปเลย
ด้วยมากมีมากมายความวายวุ่นที่ต้องจัดการ

เหลือก็แต่ความหวังจาก*นักอยากจะเขียน*นักฝันค้าง
ต่างละเมอรอท่าว่าเมื่อไรละหนอละนี่
ที่ปีกฟ้าหรือว่ามีแมวมอง
มาจ้องขอลิขสิทธิ์งานเราไปตีพิมพ์รวมเล่ม 
อวดบนแผงสวย
ให้เราทุกดวงใจในร่มรักเรือนไทย
พากันไปแห่อุดหนุนกันเอง
แบบอัฐยายซื้อขนมยาย 
ให้ขายให้เกลี้ยงแผงชั่วพริบตาเดียวเลยค่ะ
****

อ้าว..นี่ย้วยยานจากเรื่องพระจันทร์
มาร้านกาแฟแห่มาถึงนามปากกาได้ไงนี้ 
เอาใหม่นะคะคนดี 
นั่นคิดว่าเป็นบทแทรกเรื่องรักหวานเศร้า
ตามประสาพุดพัดชาก็แล้วกัน
นะคะนะ
มาเว้ากันใหม่เลยดีกว่านะ
***

ดอกพุดพิชญา ดวงดอกน้อยๆนวลนวลพราวกิ่ง
โมกห้อยกิ่งกอหอมอวลแกล้มแถมมากับกลิ่นกาแฟ
กับสายลมค่ำแล้วในฤดูหนาว..
ที่หนุ่มสาวต่างพากันหาเนื้อนุ่ม
มาห่มแทนผ้าห่มให้หายหนาวกายใจ
ได้เรื่องใหม่มาแทนคือชุลมุนวุ่นรักหักอกแหกใจ.
ตามมาตามกติการักกติกาโลกโศกสุข
คลุกเคล้าให้ร้าวรวดและสมหวัง

ประกายดาวพราวพร่างเต็มอ้อมฟ้าสีกำมะหยี่
กลับพากันหรี่แสง...
มิบังอาจแข่งกับแสงนวลพราวเหนือดาวทุกดวง
.*.เทพีจันทร์ เทพีใจ*แทนใจคนในปฐพี
ที่ได้มีโอกาสฝากใจกับจันทร์ฝากฝันกับดาว
และทุกคราครั้ง..

ที่ดวงเต้นออกกำลังกาย 
ก่อนจะปิดท้ายด้วยจังหวะลีลาศ
ให้วาดลวดลายสวิงสวายเนิบช้า
และเร่าร้อนผ่อนหนักเบาไปตามจังหวะเพลง
มีทั้งตะลุง รุมบ้า ชะชะช่า แบบสามช่าสามโทน
ให้ได้สะบัดสะบิ้ง
ทิ้งเท้าทิ้งทวนแบบไฟแลบแปลบปลาบเลยทีเดียว

ดวง..จะมีความสุขมาก
ดวงใจจะชุ่มฉ่ำ
รับพลังหยาดหวานพรายจากสายน้ำผึ้งพระจันทร์
และ

ดวงตาผู้หญิงช่างฝันพลันก็จะมีน้ำรื้นเรียวตาในทุกครา
ที่แหงนเงยเห็นจันทร์เพ็ญเด่นดวงงาม
ที่คอยวิ่งตามแย้มยิ้มพริ้มเพรา
ราวหยอกล้อให้พะนอรักพะนอใจ อย่างเข้าใจอย่างรู้ใจ
เป็นการเต้นรำท่ามกลางแสงจันทร์โลมไล้ร่าง
ให้สล้างฝันสว่างไปถึงกลางดวงใจ
ให้สวยใสงามรับน้ำใจหวานๆๆๆจากจันทร์
ให้หลับฝันดีตลอดราตรียาวนานเลยทีเดียว
***

ดวงจะมานั่งพักเหนื่อยตรงริมชายคาแห่งนี้ 
ที่เจ้าของร้านใจดีแสนสวย
เธอให้เกียรติดวงให้ช่วยตั้งสะโลแกนร้านใหม่ของเธอ..
ที่ดวงแสนยินดีและเต็มใจจะคิดจะทำให้..
***

ณ..ชายคาแห่งนี้ที่พักใจ ทุกคาคบของพญาสัตตบรรณ 
ที่เริ่มสูงขึ้นเป็นช่อชั้นแฉล้มแต้มใจให้ร่มเงานั้น
จะงามบรรเจิดด้วยกอกล้วยไม้หลากสีสันชูช่อล้อลมไสว
เย้ยจันทร์ท้าใจอยู่ในนาทีนี้ที่ดวงรจนางาน..
และที่แสนน่ารักนัก..

จนดวงต้องทายทักตั้งชื่อ
คือบานหน้าต่างกระจกกว้างตลอดแนว
ให้ใหม่ว่า.*.หน้าต่างโมก*หยุดโลกหมุน....
ที่ทุกราวกิ่งดอกดก..
พราวนวลขาวหอมคอยหลอมละลายใจแขก
คอยกวักมือเรียกแขกผู้มีหัวใจยังใฝ่
ยังฝันยังอยากหามุมสวรรค์บนดินนั่งจิบกาแฟละมุนลิ้น
ท่ามกลางกลิ่นดวงดอกไม้ไทยหอมพร่างเคล้าราตรี
ที่มีพรายพระจันทร์อมยิ้มมาทายทักให้พักใจอยู่บนฟ้า
***

http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2438
กล้วยไม้ 
 กล้วย ไม้ ของเราแต่เก่า ก่อน
อยู่ในดง ใน ดอน เจ้าซ่อนช่อ ซ่อน ใบ
ไกล ภู่ ไกล ผึ้ง
เจ้าอยู่ถึง ไหนไหน
ใครจะเด็ด จะดม ได้ เราไม่เห็น เลย
ใครจะเด็ด จะดม ได้ เราไม่เห็น เลย
โอ้ กล้วย ไม้ เอย
น่า ชื่น น่า เชย เจ้าไม่เคยชอก ช้ำ
เช้า สาย บ่าย ค่ำ
ชื่นบ่ช้ำ ชอก เลย
เดี๋ยว นี้ ดูรึ กล้วย ไม้
มาชูช่อ ชู ใบ บานอยู่ใน กระเช้า
ลืม ดง ลืม ดอน
ที่เคยอยู่ก่อน อยู่เก่า
ภู่จะคลึง ผึ้งจะเคล้า ให้เจ้าเฉา ลง
ภู่จะคลึง ผึ้งจะเคล้า ให้เจ้าเฉา ลง
โอ้ กล้วย ไม้ เอย
เจ้า ไม่น่า เลย ที่จะมาไหล หลง
เจ้าลืมสุมทุม พุ่ม พง
ลืม ดง ดอย เอย...
**************

และ..
ใจดวงหวนกลับไปถึง....
คืนหนึ่ง..ที่ยังซึ้ง  ตราตรึงอยู่ในใจดวงมานานเนิ่น..
ยามที่ดวงตื่นขึ้นมาในยามดึก 
ใต้ชายคากระท่อมไม้มะพร้าว
เคล้าเสียงคลื่นลมริมทะเลฝัน
ยามที่ดวงต้องรีบตื่นมาดูโลก
ที่ดูราวฝันไป...
ราวสวรรค์หวานที่มีจริงบนโลกจริง..
ที่มีพระจันทร์ดวงโตมายิ้มเผล่
จ๊ะเอ๋กับดวง..ตรงหน้ากลางทะเลกว้าง..

และ
สว่างพร่างแสงสีเงินยวง
ร่วงรายพรายพรมห่มผืนน้ำทะเล
ให้งามระยิบระยับ
ราวกับประดับด้วยประกายเพชรเก็จแก้วก่ำจรดฟ้าไกล...
ไม่สิ้นสุดในเรียวตา งามเย้ยหล้าสวยบาดใจ
พาใหลหลง หลงใหล 
ดั่งต้องมนตรานางพญาพรายน้ำกระพริบวิบวับใต้สมุทร
******

ดวงจะเดินเหว่ว้า เดียวดาย ร้างไร้ใครในยามดึกสงัด
มีเพียงเสียงลมคลอคลื่นพัดวู่หวิว
พลิ้วใบมะพร้าวซัดส่ายเสียดสีซอกแซกๆ
เสียงคลื่นคลอทราย ราวพ้อเพ้อตามลมละเมอ
*****

เป็นความสุขสงบงามเงียบ
แม้นจะเฉียบเย็นในดวงใจเป็นยิ่งนัก
แม้นจะดูราวสาวเจ้าจะอกหัก
หรือกลับกัน..หักอกใครไม่ไยดี
ยอมหนีหน้ามาเดินดายเดียวเปลี่ยวเหงา
ในเกาะร้างห่างไกลเพียงลำพัง..
******

นวลจันทร์เดือนธันวา ..
ทอทอดลอดลวดลายเมฆลงมา
ส่องกระทบหาดทรายขาวยาวเหยียดสุดตา
ให้เกิดประกายจรัสจ้าเรืองแสงเงินพร่างสว่างโพลนรำไรๆ
ใต้เงาดาวพราวนวลจันทร์...

ยามนั้น..
จะมีเพียงดวง...และ..รอยเท้าที่เหยี่ยบย่ำไปบนผืนทราย
ให้สายน้ำจากทะลผืนงาม..แผ่กว้างแตกฟองกระจาย กวาดรอย.!.
ไม่อาวรณ์อาลัยไม่ไยดี..
ให้มลายหายวับไป..

เหลือดวง..กับใจดวงเดิมดวงดีดวงเดียวกัน
ที่ยังช่างฝันยังดายเดียวเดียวดาย
คล้ายเดินโดยลำพังอยู่บนปลายโลกร้างกลางโลกสิ้นไร้รัก..

เป็นสุขล้ำ..สงบลึก  ทุกยามนึกถึงคะนึงครวญ
หวนหัวใจไปถึงคืนนั้นที่สวรรค์ล่ม
ที่อกดวงตรมกลัดหนองนานมา.
ทว่ากลับได้บางสิ่งมาแทน
ธรรมชาติแสนงามไงและธรรมดาใจผู้รู้ตน..
********

นั่นคือ..
คืนฝันวันพระจันทร์หวานผ่านเดือนธันวา
ที่ดวงจำแม่นยำทุกครา..
เพราะว่ามีพายุจริงแถมมากับพายุใจ
ให้ทะเลปั่นป่วนเป็นระลอก กระฉอกซัดฝั่งมิรั้งรอ.รีรอ.

หากทว่า...
พยับโพยมบนท้องนภาเวหาหนนั้น
ทะเลเมฆงามเกินกว่าจะหาค่าคำงามล้ำ
มาพรรรนามารจนาให้เทียมเท่าเล่าได้
ขอแค่ให้ลองติดปีกให้หัวใจบินไปตามใจฝันใจจินตนา
คิดถึงแค่คำว่าทะเลเมฆทะเลรุ้ง
ยามที่เราพุ่งร่างโผบินไปได้ราวกับนกก็แล้วกัน
นะทุกดวงใจในฝัน...
***********

ดวงขอกลับมา..
สู่งามจันทร์งามจริงในค่ำคืนนี้ในราตรีนี้อีกครั้ง
ที่เปรียบดั่ง..ดวงจันทร์คือ..เทพีนภา..!
เป็นพลังที่ฟ้าหยิบยื่นประทานให้โลกหล้ายามราตรี
มิต้องหม่นมัวหมองครองใจไปทุกค่ำคืน
ให้มวลหมู่มนุษยชาติใช้ใจดวงฉลาดแสนงามแสนดี
วาดหวังใช้พลังจันทร์เติมพลังใจในทุกยาม
ให้กับดวงชีวีอันแสนสั้นฝันมิยาวยืน...

ให้เราสร้างพลังบวกมิมอดสิ้น
จะพ่ายกี่ครั้งจะพลั้งจะแพ้กี่หน
เราทุกคน...ทุกคน..
ก็ยังมี....
ดวงตะวันในตอนเช้าเฝ้าหมุนมาใหม่ให้เริ่มต้น
มี
พระจันทร์เบื้องบนท้องนภาในยามราตรี
คอยโปรยหวานหยาดสายให้
ขอแค่ใช้ดวงตาดวงใจแหงนเงยฝากฝันฝากใจ...
เพียงนั้นเท่านั้น..

ธรรมชาติจันทร์..ธรรมดาใจ 
ที่โลกมอบให้มนุษย์ทุกส่วนเสี้ยวทุกซีกโลก
อย่างเท่าเทียมกัน..

สุดแต่ใจใคร...
จะใฝ่..จะฝัน...จะคว้าจันทร์..จะปองใจ
ได้ครอบครองดวงใจ
ได้จิตวิญญาณใครจิตวิญญาณคนนั้นคู่กัน
ตามกุศลผลบุญหนุนนำ
ที่ได้สร้างได้ตักบาตรร่วมกัน
ได้ฝันรวมใจกันมาแต่ชาติปางก่อน....

เสมือนดวงตาสวรรค์ 
ดวงดาราที่จะจรัสจ้า
ที่จะเป็นพลังใจเคียงข้าง...
มิให้อ้างว้าง..ว้าเหว่ใจ..ไม่ดายเดียวเดียวดาย..ลำพัง.
ตราบชั่วกาลนานชั่วนิจนิรันดร...				
comments powered by Disqus
  • พุด

    9 ธันวาคม 2546 22:07 น. - comment id 189233

    http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2438
     อาจจะเป็นคนนี้   
    ธงไชย เบริด์ ขนนกกับดอกไม้ : : Key Gm  
    ผ่านความระทม
    เกือบจมน้ำตา ช้ำ มานานเท่าไหร่
    ถูกทำลาย หมดจนไม่เหลือ อะไร
    มี เพียงความอ้างว้าง
    พอมีใครซักคน เดินเข้ามา
    เป็นความหวัง ครั้งใหม่
    ใจ จึงทุ่มเทไป อย่างเลื่อนลอย
    อย่าง เลื่อน ลอย
    เผื่อจะเป็น คนนี้
    ที่เรา เฝ้าคอยไขว่คว้า
    ที่เรา คอยมองหา ที่คง
    ไม่ทำไม่ทำให้เราให้เรา
    ช้ำ-ใจ
    อาจจะเป็น คนนี้ คนนี้ ที่ใจ
    จะไม่ โหดร้าย ไม่โหดร้าย เกินไป
    หวัง ว่าใจ เขาคงดี
    
    พอมีใครซักคน เดินเข้ามา
    เป็นความหวัง ครั้งใหม่
    ใจ จึงทุ่มเทไป อย่างเลื่อนลอย
    เผื่อจะเป็น คนนี้
    ที่เรา เฝ้าคอยไขว่คว้า
    ที่เรา คอยมองหา ที่คง
    ไม่ทำไม่ทำให้เราให้เรา
    ช้ำ-ใจ
    อาจจะเป็น คนนี้ คนนี้ ที่ใจ
    จะไม่ โหดร้าย ไม่โหดร้าย เกินไป
    หวัง ว่าใจ เขาคงดี
    
    เผื่อจะเป็น คนนี้
    ที่เรา เฝ้าคอยไขว่คว้า
    ที่เรา คอยมองหา ที่คง
    ไม่ทำไม่ทำให้เราให้เรา
    ช้ำ-ใจ
    อาจจะเป็น คนนี้ คนนี้ ที่ใจ
    จะไม่ โหดร้าย ไม่โหดร้าย เกินไป
    หวัง ว่าใจ เขาคงดี
    เผื่อจะเป็น คนนี้
    ที่เรา เฝ้าคอยไขว่คว้า
    ที่เรา คอยมองหา ที่คง
    ไม่ทำไม่ทำให้เราให้เรา
    ช้ำ-ใจ
    อาจจะเป็น คนนี้ คนนี้ ที่ใจ
    จะไม่ โหดร้าย ไม่โหดร้าย เกินไป
    หวัง ว่าใจ เขาคงดี... 
    
  • พุด

    9 ธันวาคม 2546 23:21 น. - comment id 189246

    http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=3135
      ทะเลเปี่ยมรัก   
    ดิอิมพอสซิเบิ้ล : : Key F  
    โอ้ทะเลคล้ายครวญ คร่ำ
    เมื่อเดือนต่ำจากฟ้า
    คลื่นและลมมิโชยเฉื่อยมา
    ยามเมื่อฟ้ามัวหม่น
    เมื่อดวงจันทร์นั้นลอย เยี่ยม
    น้ำก็เปี่ยมฝั่งล้น
    คลื่นและลมพริ้วงามน่ายล
    ยามจันทร์พ้นขอบฟ้า
    โอ้แรงแสงจันทร์นั้นคงนำ
    น้ำทะเลหนุนตามขึ้นมา
    เหมือนโฉมนงราม น้องงามสง่า
    จึงนำพี่มารักเธอ
    เมื่อทะเลน้ำเต็ม ฝั่ง
    เหมือนพี่คลั่งพร่ำเพ้อ
    เปี่ยมด้วยใจภักดีต่อเธอ
    คงเสมอไม่คลาย
    
    โอ้แรงแสงจันทร์นั้นคงนำ
    น้ำทะเลหนุนตามขึ้นมา
    เหมือนโฉมนงราม น้องงามสง่า
    จึงนำพี่มารักเธอ
    เมื่อทะเลน้ำเต็ม ฝั่ง
    เหมือนพี่คลั่งพร่ำเพ้อ
    เปี่ยมด้วยใจภักดีต่อเธอ
    คงเสมอไม่คลาย... 
    
  • อัลมิตรา

    9 ธันวาคม 2546 23:59 น. - comment id 189265

    ราตรีสวัสดิ์นะคะ คุณพุดพัดชา คืนนี้ดวงจันทร์ดวงโตมาเยือนที่ระเบียงห้องนอนแล้วค่ะ ..
    
    :) ฝันดีนะคะ
  • ชัยชนะ

    10 ธันวาคม 2546 00:29 น. - comment id 189267

    วันนี้โชคดสองชั้น 
    เพราะได้แหงนดูจันทร์ดวงจริงที่ลอยเด่นสวยงามอยู่เกือบตรงศีรษะ
    และแวะมาดูจันทร์เดือนธันวา
    ผมว่าจันทร์เดือนไหนไม่น่าจะต่างกัน คงมีความประทับใจในเดือนนี้มั้ง(เดา)
    สำหรับนามปากกา ผมคิดได้จากชื่อจริงของผมมี(สองพยางค์) มีคำว่าชัยเป็นคำที่สอง
    ก็ไม่ได้คิดอะไรมากตอนตั้งชื่อ เพราะผมเป็นแค่นักรัก(กลอน)
    ชอบเขียนกลอนแปดเล่น ๆ แค่ไม่เกิน ๒ บท
    
    นอกเรื่องไปเหมือนกันเข้าเรื่องดีกว่า นามปากาพุด(ซ้อน) ผมไม่อยากวิจารณ์
    เดี๋ยวถูกเซ็นเซ่อร์ไม่ผ่านอีก เอาสรุปที่ดี ๆ
    กว่าว่าจำชื่อนี้ได้ติดปากติดตาและติดใจแล้วครับ
    
    จันทร์เจ้าเดือนธันวาที่ใต้ชายคากระท่อมไม้มะพร้าว อ่านแล้วเคลิบเคลิ้มไปด้วย
    บรรยายได้ดีมากครับ ชักอยากจะไปชมทะเลสักครั้ง
    
    ว่าจะอ้อนจันทร์ที่นี่ฝากใจหาใครบางคน ไทยโพเอ็มคนดูเยอะ(เขิน)
    คงจะไปฝากจันทร์ที่บ้านผมก็แล้วกันนะครับ
    ราตรีสวัสดิ์ครับ
    
  • พุด

    10 ธันวาคม 2546 06:55 น. - comment id 189289

    
    
    http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=159
    ราตรีประดับดาว   
     
    ญ.....ชื่น ฉ่ำ วิญ-ญา
    ตอน นภาแจ่มจันทร์วันเพ็ญ
    ลมโชย เยือกเย็น ซาบซึ้งด้วยกลิ่น มา-ลี
    เอ๋ย หอม ดอก หอม ดอก รา-ตรี
    ฮื้อฮือหื่อฮือฮื้อ
    สด สี แต่หอม น่า ชม
    
    ช....ชื่น ฉ่ำ ดวง เดือน
    ฤาแม้นเหมือน นวล น้อง
    พี่เอง นั่งมอง นิ่มน้องอย่าข้อง ใจ เลย
    เอ๋ย หอม ดอก หอม ดอก    ชมนาด
    ฮื้อฮือหื่อฮือฮื้อ
    ไม่ฉูด ฉาด แต่น้อง ยั่ว ใจ
    ใกล้ รุ่ง แล้วซิน้อง แม่เนื้อทอง พี่ขอลา
    แสง ทอง แจ่มฟ้า ขอลาไปก่อน เจ้า เอย
    เอ๋ย หอม ดอก หอม ดอก กระดังงา
    ฮื้อฮือหื่อฮือฮื้อ
    จำใจจำลา ไป เอย
    
    ญ....ภุมริน บินเวียนชม วนภิรมย์ ช่อมาลา
    แต่พี่ ร่ำลา จากน้องไกลหน้า ไป เอย
    เอ๋ย หอม ดอก หอม ดอก จำ ปี
    ฮื้อฮือหื่อฮือฮื้อ
    ตรงนี้ พี่เอ๋ย คืน มา... 
    
    *******
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    10 ธันวาคม 2546 16:30 น. - comment id 189403

    งามอีกแล้ว
  • ผู้หญิงไร้เงา

    10 ธันวาคม 2546 18:10 น. - comment id 189488

    ชื่ออะไรก็ได้ค่ะ  แต่ก็อย่าลืมบอกกล่าวบ้างถ้ามีการเปลี่ยนชื่อใหม่กันจริง ๆ แต่ผู้หญิงไร้เงาว่าชื่อพุดพัดชานะค่ะดีแล้ว  ชอบชื่อนี้ค่ะ  แต่ถ้าถามว่าชอบเพราะอะไรก็ตอบไม่ถูกเหมือนกัน  บอกได้คำเดียวว่าชอบ  เหมือนประเภทว่า  เกลียดคน ๆ นี้ทำไม แค่เห็นหน้าก็ไม่รู้ซิก็รู้ว่าเกลียด  ความรักก็คงไม่ต่างจากกัน  เมื่อชอบบางครั้งก็บอกเหตุผลไม่ได้  เหมือนนามปากกาของตัวเอง  ก็บอกตรง ๆ ให้เปลี่ยนก็ไม่เปลี่ยนเพราะตรงใจที่สุดแล้วค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน