...เคยใช่ไหมที่ท้อแท้แม้ฝืนสู้ เคยใช่ไหมที่ดูชีวิตหยัน ขออย่าท้อคนที่รอเป็นประกัน ว่ารางวัลแห่งชัยมิไกลเกิน ...อยากให้เธอดูดาวสักคราวนัก แสงประจักษ์ส่งอสาดอาจห่างเหิน มีบางดวงที่ริบหรี่ที่จวนเมิน แม้นไกลเกินแต่ก็สอนชีวิตเรา ...อันแสงดาวพราวพรายประกายจ้า ปีแสงกาลผ่านมาทอส่องด้วยเปลี่ยวเหงา กว่าจะมากระทบเข้าตาเรา ดาวนั้นเขาคงดับนับล้านปี ...แต่แสงดาวที่เคยพราวอยู่เด่นจ้า ถึงเวลาก็ปรากฎจรดวิถี แม้ข้านานแต่แสงทอประกายมี แม้ผ่านไปหลายปีที่ลับเลือน ...เรื่องเหล่านี้คงสอนใจเธอได้บ้าง ยามที่เธอเหว่ว้างยากเสมือน ตราบใดที่ดาวยังส่องแสงย้ำเตือน แม้คืนเดือนไร้แล้งซึ่งแสงดาว ...คงมีบ้างที่เป็นคืนดาวหม่น อาจอับจนมือแปดด้านทางเหน็บหนาว แต่อย่าลืมฟ้าใหม่มิไร้ดาว คงถืงคราวได้ส่องแสงนำทางใจ
มัทนา 9 ธ.ค. 2546 21:52 น. - ID 42695 
787
3
0
9 ธันวาคม 2546 23:22 น. - comment id 189247
หน้าส่วนตัว
อืมมมม..... จริงด้วยแฮะ
คิดได้ไงเนี่ย ไม่เคยฉุกคิดนึกถึงได้เลยนะเนี่ย
ดวงดาวที่พราวแสง
ช่วยเพิ่มแรงใจใฝ่หา
ให้มีแรงไขว่คว้า
ให้ก้าวหน้าอย่างมั่นคง.....
(ดวงดาวกะชีวิต คิดได้ไงเนี่ย พระเจ้า!)
10 ธันวาคม 2546 13:37 น. - comment id 189356
เป็นกลอนที่ดีค่ะ ทำให้มีกำลังใจที่จะต่อสู้ชีวิตต่อไป การเปรียบเทียบระหว่างดวงดาวกับชีวิตนั้น เป็นการเปรียบเทียบที่ดีค่ะ
10 ธันวาคม 2546 18:02 น. - comment id 189486
ดาวดาวยังมีแสง ชีวิตยังมีเรี่ยวแรงอย่าอ่อนล้า สักวันจะสดใสในโลกา เพียงแต่เอาฟันฝ่าไม่อ่อนล้ากับปัญหาที่มี *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ความหมายดีอีกตั้งหากค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
18 ธันวาคม 2546 23:52 น. - comment id 192579
ขอบคุณทุกคนมากนะคะ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
