๏ คราหนาวคราวก่อนเจ้าจรจาก ลำบากลาบางแล้วห่างหาย ลืมถิ่นสิ้นเหมือนลืมเรือนตาย โยกย้ายอยู่ไกลหรือไม่มา ความฝันครั้นหน่ายก็กลายอื่น ส่งคืนความหลังให้กังขา ใครหนอขอมั่นคำสัญญา ค้นหาแค่เห็นคนเล่นกล รอหวังตั้งท่าจะมาเยี่ยม ตระเตรียมตัวรับจนสับสน เสียงข่าวป่าวลือกระพือดล ว่าคนลืมคำข้าฯช้ำใจ คราหนาวคราวนี้ไม่มีเพื่อน ย้ำเตือนตนว่าคนสาไถย จะหนาวผ่าวร้อนกะล่อนไป ถือไยยึดมั่นคำสัญญา ๚ะ๛ ๘ ธันวาคม ๒๕๔๖
9 ธันวาคม 2546 11:32 น. - comment id 189039
ยังมั่นสัญญาในคำรัก ยังตระหนักรักแท้ไม่แปรผัน ยังคงคำนึงถึงวันนั้น วันที่ฉันและเธอเอ่ยสัญญา แวมาทักทายและให้กำลังใจครับ
9 ธันวาคม 2546 12:32 น. - comment id 189048
เพียงข่าวสามล้อเขาลือกัน อย่าหวั่นมั่นคงเลิกสงสัย หนาวนี้มีจิตคิดกลับไป สัญญาให้ไว้ไม่ลืมคำ.......... อาหมอเตรียมเข็มกับยาฉีดไว้ละกาน อิอิ
9 ธันวาคม 2546 14:37 น. - comment id 189086
สัญญาหน้าหนาวคราวก่อนนั้น ผูกพันมั่นไว้ด้วยใจฝัน วันนี้พี่ยามาลืมกัน โศกศัลย์หนาวเยือนต้องเลื่อนลอย...ฯ เป็นเพราะลมหนาวแท้ๆเล้ยยย.....จริงป่ะคะ..คุณหมอหนุ่ย...ราชิกา..เห็นด้วยค่ะ.. แวะมาทักทายนะคะ..กลอนไพเราะมากค่ะ...
9 ธันวาคม 2546 16:45 น. - comment id 189112
ยินดีด้วยครับ สำหรับโล่สมาคมนักกลอนฯ
10 ธันวาคม 2546 11:50 น. - comment id 189338
.... หนาวนี้หนาวไหนไม่แตกต่าง อยู่ห่างไกลกันฝันสลาย ใครลืมคำมั่นนั้นกลับกลาย แทบวายชีวาพาหนาวใจ แวะมาชื่นชม...กลอนพี่หมอไพเราะมากๆๆค่ะ
10 ธันวาคม 2546 16:46 น. - comment id 189417
สัญญาคราหน้าหนาว ทำให้สาวต้องสับสน ด้วยว่าไม่พบประสบตน มีแต่คนไม่ใช่ในสัญญา *-*เจอสัญญาผิดฉบับแล้วค่ะ อิ อิ กลอนไพเราะมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-*