จากเธอมา แรมร้าง อ้างว้างนัก มิอาจหัก เยื่อใย ใจห่วงหา เฝ้านับคืน ฝืนท้อ รอเวลา จะกลับมา เคียงคู่ อยู่ด้วยกัน ฝากหัวใจ ดวงน้อย ลอยไปหา แทนสัญญา คาใจ ไม่เปลี่ยนผัน แม้ตัวห่าง หากใจ เราใกล้กัน ระยะทาง อันไกลนั้น ฉันไม่กลัว ยังคงมั่น ในรัก ปักดวงจิต ยังคงคิด คำนึงเจ้า ไม่เขลาขลัว ยังเรียกชื่อ กู่หา กายาตัว ยังคงมัว มัวรักเจ้า ทุกเช้าเย็น ขึ้นชื่อว่า ชาติชาย หมายความสัตย์ ใจผูกมัด แด่เธอ เธอก็เห็น แม้นหญิงอื่น งดงาม กว่าเนื้อเย็น แต่เธอเป็น หนึ่งดวงใจ ตลอดมา จึงขีดเขียน กลอนกาพย์ ฝากฝังรัก ใจประจักษ์ แจ้งจิต เสน่หา ด้วยคะนึง ถึงคนไกล ที่จากมา ถึงเวลา จะกลับไป ให้พบเจอ ขอเพียงแต่ คนดี อย่ามีอื่น ฉันคง ต้องสะอื้น คอยเก้อ เพราะหัวใจ ฝากไว้ ที่ตัวเธอ ขอเจ้า อย่าเผลอ ทำลายมัน...
8 ธันวาคม 2546 16:52 น. - comment id 188852
มะเคยได้ยินเหรอ รักแท้แพ้ระยะทางอ่ะ อิอิ..
8 ธันวาคม 2546 17:16 น. - comment id 188868
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ กลอนไพเราะจังค่ะ
8 ธันวาคม 2546 18:57 น. - comment id 188889
ความหมายดีมากๆเลยค่ะ ซึ้ง คะแนนความซึ้งให้เต็ม ฮือ......
8 ธันวาคม 2546 20:20 น. - comment id 188910
ผลงานพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ อย่างเห็นได้ชัด แวะมาสวัสดีเพื่อนกันครับ
9 ธันวาคม 2546 08:14 น. - comment id 189001
คอยเพียงหวัง ฟังคำ คนบ้านไกล ว่าไม่หน่าย ใจผูกพัน มั่นเสมอ อย่าเผลอใจ แบ่งชายอื่น ชื่นปรนเปรอ ขอให้เธอ คิดถึง ลึกซึ้งกัน
9 ธันวาคม 2546 19:03 น. - comment id 189148
ป่านนี้เธอคงยิ้มแล้วมังคะ ถ้าได้รู้ :D มาทักทายค่ะ
9 ธันวาคม 2546 21:35 น. - comment id 189221
คิดถึงคนแสนไกลใจพร่ำเพ้อ เฝ้าละเมอคร่ำครวญป่วนใจฝัน แม้นหนทางห่างไกลใจผูกพัน ด้วยรักมั่นสัญญานี้ที่รอคอย....ฯ มาร่วมคิดถึง..คนที่แสนไกล..ด้วยค่ะ.. แวะมาทักทายนะคะ..บทกลอนซึ้งจัง..ชอบค่ะ...
10 ธันวาคม 2546 13:46 น. - comment id 189357
ตัวฉันมั่นใจไม่เป็นอื่น ทุกวันคืนยังห่วงหาพาใจเหงา รอเธอนั้นมาคืนกลับรับเป็นเรา เหมือนก่อนเก่าที่เราซึ่งซึ่งผูกพัน *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
11 ธันวาคม 2546 17:06 น. - comment id 189792
ถ้าเขาคนนั้นคิดอย่างนี้ก็ดีสิ..