ความรัก..อหังการ์.. ปิดสองตา..ให้มืดมัว ทำคน..ให้ลืมกลัว หลงเมามัว...จนลืมใจ ยามรัก..มาทายทัก สุขใจนัก...รักสดใส กล่อมโลก..ในทันใด ทุกข์มลาย...หายตรอมตรม เมื่อรัก...มาพลัดพราก จำใจจาก...ให้ขื่นขม ใจราญ...ร้าวระทม ก็สั่งสม...จมทุกข์ทน 11 ต.ค. 46
8 ธันวาคม 2546 14:58 น. - comment id 188834
ชื่นชมครับ...
8 ธันวาคม 2546 17:28 น. - comment id 188870
แวะมาทักทายครับ
8 ธันวาคม 2546 20:54 น. - comment id 188915
:)
9 ธันวาคม 2546 10:05 น. - comment id 189025
ติตรากร :D พิกุลทอง ยินดีค่ะ tiki :D
9 ธันวาคม 2546 21:20 น. - comment id 189212
เมื่อความรักมาทักทาย ความเลวร้ายก็หายสูญ พอรักไปให้อาดูร มีแต่เพิ่มพูนเจ้าน้ำตา *-*กลอนไพเราะ ความหมายดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-*