..ดีใจ.. ยามเมื่อได้รู้จักเขา แม้รู้จักแค่เพียงเงา ดีใจที่เข้ามาทักทาย ..ต่อแต่นี้... คนดีขออย่าได้หนีหาย ขอเพียงได้เห็นแม้ไกลไกล หัวใจคงสดใสเบิกบาน ..ฝัน.. เพราะไม่มีวันได้พบพาน แค่เพียงออนไลน์ผ่านผ่าน คุยกัน..เกษมเปรมปรีด์ ..โลกมายา.. ใครใครค่อนว่าเช่นนี้ แต่ก็ยังรู้สึกดีดี ที่มี..เราเคียงกัน ............................................................................ ...หากจากไป.. หัวใจคงโศกศัลย์ เพราะเริ่มรู้สึกผูกพัน และ..ไม่อยากให้ถึงวันลา.......^-*
ซอมพลอ 7 ธ.ค. 2546 00:07 น. - ID 42544 
1089
3
0
7 ธันวาคม 2546 07:58 น. - comment id 188426
หน้าส่วนตัว
การเกิดแก่เจ็บตายในมนุษย์
ใครหาญหยุดยั้งมันได้อย่างไรหรือ
การพบพานแล้วสร้างรักด้วยสองมือ
เชื่อได้หรือว่ารักนั้น...........นิรันดร์
7 ธันวาคม 2546 10:50 น. - comment id 188449
แม้หากอยู่แสนไกล ฟ้าคงมิอาจกันเราไว้...ให้พบหน้า เพียงส่งความคิดถึงผ่านกาลเวลา อีกไม่นานหนักหนา...จะได้เจอ... กลอนเพราะดีครับ
7 ธันวาคม 2546 22:01 น. - comment id 188615
ไม่ได้หายไปไหน ด้วยว่าจิตใจยังห่วงหา จึงต้องมาพบมาพูดจา ให้สื่ออุราว่ายังผูกพัน *-*กลอนน่ารักดีค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
8 ธันวาคม 2546 16:53 น. - comment id 188854
กลอนเพราะค่า ^____^
11 ธันวาคม 2546 16:41 น. - comment id 189779
มาดแม้นมิได้พบประสบพักตร์
เห็นเพียงลายลักษณ์จารลงที่ตรงหน้า
ด้วยถ้อยคำร้อยรสสร้างจินตนา.........
แต่ก็พาจิตระรื่นชื่นสมอารมณ์ปอง
วันเวลาผ่านไปใจสุดหักคิด
แม้นน้อยนิดจิตไม่สมอารมณ์สอง
แต่ด้วยใจที่มอบให้โดยใฝ่ปอง
จนทั้งสองต้องคอยกาลวันเวลา
คอยอะไรไหนนานเล่าเท่าคอยมิตร
ใจคอยคิดคิดหลงคอยเจ้าด้วยเสน่หา
เพียงพบเห็นในออนไลท์ตามเวลา
เมื่อไหร่หนาจะได้พบสบนงเยาว์
วันและคืนผ่านไปไม่พบเจ้า
ใจสุดเหงาอารมณ์เพรียกเรียกหาเขา
สุดจะโศรกอกชอกช้ำในตัวเรา
ยิ่งแสนเศร้าเขาเรียกเราเจ้ามายา.
...........แก้วประเสริฐ..........
12 ธันวาคม 2546 01:04 น. - comment id 190019
..สวัสดีค่ะ ทุกๆ ท่าน ..ขอบคุณนะคะ ที่มาทักทายกัน... .....^-^.......
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
