ฟ้ากว้าง.. ปีกบางๆกางไปไร้จุดหมาย กรอบความคิดอิสระตะเกียกตะกาย แต่สุดท้ายก็ตายรังยังแผ่นพื้น ไร้แรงผินบินไปในแผ่นฟ้า ในแผ่นฟ้ากว้างกว่าเกินขัดขืน เกินขัดขืนแรงโน้มถ่วงร่วงสู่พื้น ร่วงสู่พื้นแล้วเกินฝืนมายืนฝัน ตะเกียกตะกายป่ายฟ้าถลาไถล ผลิดอกผลิใบในจินต์เพื่อผินเพื่อผัน ที่ท้ายที่สุดหยุดดิ้นรนผจญผจัญ ที่ใฝ่ที่ฝันมันสูญไปไร้เรี่ยวไร้แรง ฟ้ากว้าง.. การเดินทางยาวไกลจึงได้แท้ง อุดมการณ์พอผ่านวันมันเปลี่ยนแปลง ผันพลิกแพลงตามแรงลมถมความคิด ฉันตามหาอะไร?ในแผ่นฟ้า ฉันไขว่คว้าหาอะไรในชีวิต ความฝัน?วันนี้มันแค่เศษอิฐ ถูกหรือผิดที่คิดผินบินสู่ฟ้า ฟ้ากว้าง.. หนทาง..ว่างเปล่าราวป่าช้า สันสน..บนฝันที่สรรค์มา ศรัทธา..เหลือมีแค่ขี้เถ้า แต่ยังอยากฝัน.. แม้ว่ามันจะมีผลแค่คนเขลา แม้ลมพัดซัดซ้ำเข้าชำเรา แต่ชีวิตมีรากเหง้าเอาไว้ฝัน ตั้งสติอภิสิทธิ์ความคิดกล้า ปล่อยปัญญาเดินตามความดื้อรั้น ความว่างเปล่ากลางฟ้ากว้างช่างหัวมัน คงสักวันที่ฟ้ามันไม่ว่างเปล่า
ตะวัน 9 ต.ค. 2544 09:33 น. - ID 4251 
1269
0
0
9 ตุลาคม 2544 10:01 น. - comment id 14144
ในที่สุดบินของตะวันก็กลับมา ยิ่งบินยิ่งเศร้า กลอนเศร้าแต่ก็ยังเพราะเหมือนเดิมค่ะ
9 ตุลาคม 2544 10:30 น. - comment id 14160
"ขอบฟ้าไม่มีจริง" อ่านแล้วทำให้นึกถึงเพลงนี้ ของ พี่แอม เสาวรักษ์ ขึ้นมาเลยค่ะ
9 ตุลาคม 2544 11:15 น. - comment id 14176
เพราะอีกแล้ว
11 ตุลาคม 2544 01:59 น. - comment id 14362
หวังว่าจะเป็นอย่างนั้นเหมือนกันค่ะ
12 ตุลาคม 2544 02:12 น. - comment id 14504
เจ๋งดี
15 ตุลาคม 2544 05:58 น. - comment id 14889
กลอนเพราะมากๆ
16 ตุลาคม 2544 03:15 น. - comment id 14979
เพราะ ค่ะ แต่งมาใหม่นะค่ะ
30 พฤศจิกายน 2544 17:24 น. - comment id 22008
ชอบมาค่ะเขียนอีกนะค่ะ
3 มีนาคม 2545 02:35 น. - comment id 38310
ฟ้ามันคงกว้างเกินไปสำหรับพวกเราจริง ๆ นั่นแหละ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
