@แบกความทุกข์ที่ขื่นขมระทมรัก ไว้ให้หนักอยู่ทำไมแล่าเพื่อนเอ๋ย ทำไมจึงไม่ปล่อยวางเหมือนอย่างเคย แล้วเฉยเมยต่อทุกข์นั้นไม่นำพา นี่ไม่ใช่เป็นครั้งแรกนะเพื่อนยาก ทุกข์ลำบากเคยฝ่าฟันมาหนักหนา นับหลายครั้งนับหลายหนสุดคณา แล้วจะมาอาลัยทำไมกัน @เป็นมนุษย์สุดประเสริฐเลิศกว่าสัตว์ เพราะกำหนัดก่อกำเนิดไม่เลือกสรร จะเช้าสายบ่ายค่ำดึกเกิดทุกวัน สุดอนันต์เกิดได้ทั่วทุกตัวตน ใจบอกอยากปากบอกรักมีมากล้น ไม่ได้ตนก็ว่าทุกข์สุดฉงน รักหรือใคร่รู้แก่ใจอยู่ทุกคน แล้วจะทนแบกหรือวางก็ตามใจ
6 ธันวาคม 2546 03:11 น. - comment id 188208
วางแล้วค่ะคนดีฉันนี้วาง ไม่แนบข้างฉันวางมาไหนไหน ไม่มีรักไม่อยากทุกข์มีสุขใจ จึงไม่ยอมแบกรักไว้อีกเลย *-*เข้าใจสอนดีนะค่ะ กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
6 ธันวาคม 2546 04:58 น. - comment id 188218
นี่ไม่ใช่เป็นครั้งแรกนะเพื่อนยาก ใจบอกอยากปากบอกรักมีมากล้น เชื่ออะไรกับน้ำคำของคนบางคน เชื่อตัวตนของตัวเองนั่นแหละดี กำหนัดก่อกำเนิดไม่เลือกสรร อย่าเพียงแต่คิดฝันไม่เป็นท่านะเราว่า หักห้ามใจได้แล้วเถอะประเสริฐกว่า อย่ามุ่งหาญแค่เพียงแต่ตัญหาราคะกันนักเลย... แวะเข้ามาทักทายนะคะ..สอนได้ดีมากๆเลยคะ..คุณหมอไม่ได้ล๊อคอินนะคะวันนี้
6 ธันวาคม 2546 06:06 น. - comment id 188221
ปล่อยวาง ทำยากนะคำนี้..
6 ธันวาคม 2546 23:37 น. - comment id 188386
....ใจบอกอยากปากบอกรักมีมากล้น จะหาคนจริงใจคงไม่ได้ คงแค่เพียงผ่านมา..แล้วผ่านไป รักหรือใคร่..กันหนอแอบพ้อมา
10 ธันวาคม 2546 10:51 น. - comment id 189308
พุดมาตามให้กลับร่มรักเรือนไทย ไประบายใจระบายรักค่ะ อย่าคิดมากนะคะ และพุดกลับมาตอบคำถาม ที่ฝากไว้เกี่ยวกับนามพุดพัดชา สำหรับพุดพัดจนชา จนชินแล้วค่ะ จนใกล้จะเลิกพัดพร่างสร้างสีสันแล้ว คำคนคำใคร พิพากษาเรา ก็ลมทั้งนั้นแหละนะนะคะ อย่ายึดมั่นถือมั่นมาเสียขวัญเสียฝันเสียใจ ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึงค่ะ สุดปลายสายรุ้ง ขอแค่ยังมีใครที่รักและเข้าใจเรา ขอแค่คนเดียวก็ดีพอแล้วละค่ะ ในโลกฝันโลกเนตนี่ อ่านนะคะ.. http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_42697.php ลองกลับไปอ่านงานเก่าพุดดูนะคะ หยุดคิดเสียทีดีไหมเธอ.. อดีต อดีต อดีต.. ที่จะบอกอะไรบางอย่างกับตัวเราเอง สอนใจเราเอง และ พุดเคยสัญญากับดวงใจตัวเอง จะไม่รับคำพิพากษาของคนของใคร และจะพยายามไม่เสียใจน้อยใจชะตากรรม ที่ถูกคนยัดเยียดให้. หาก เขาคนนั้น มิได้ใช้กระจกหกด้านส่องผ่านเข้ามารับรู้ชีวิตจริงของเราไปเสียทั้งสิ้นทั้งหมดก่อนกำหนดค่าคนอย่างเรา! ด้วย รักและเข้าใจ ขอเป็นกาวสมานใจ เป็นพลังใจให้กำลังใจกับทุกดวงใจ ในร่มรักเรือนไทยแห่งนี้ ที่สงบงามและแสนร่มเย็น เพื่อให้ทุกชีวีได้มีวันแสนดีโลกฝันแสนงาม มาผ่อนพักเอนอิงพิงไหล่ ฝากใจไปด้วยกันฉันท์น้องพี่เพื่อนด้วยกัน ตราบเท่าที่ยังมีใจและไฟฝันค่ะ ...