ท้องฟ้าดูเวิ้งว้าง ในหนทางที่ว้าเหว่ ปล่อยใจโถมไปกับคลื่นทะเล เพราะไม่รู้จะหันเหไปทางใด อ้างว้างอยู่กลางฟ้า จนน้ำตาเริ่มรินไหล จะส่งข่าวถึงเธออย่างไร ถ้อยคำไหนที่เธออยากรับฟัง เดียวดายจนดายเดียว เฝ้าร้อยเกี่ยวดวงใจแห่งความหลัง เหงา ลึกลึกอยู่คนเดียวในภวังค์ อ้างว้างทุกครั้งที่คิดถึงเธอ ระหว่างเราเหมือนความว่างเปล่า ผูกเรื่องราวคนอ่อนไหวให้พลั้งเผลอ เหมือนว่าฉันไม่เคยจะรักเธอ เหมือนว่าเราไม่เคยจะรักกัน ต้นไม้ที่ปลูกไว้ในความเหงา ใครเล่าจะรับรู้ความหมายนั้น รากลึกในผืนดินหยั่งลึกในใจนานนับวัน จะมีใครรู้บ้างว่า...ฉันรักเธอ
แอ็ปเปิ้ล 5 ธ.ค. 2546 15:23 น. - ID 42472 
2184
8
0
5 ธันวาคม 2546 15:31 น. - comment id 188000
อาจมีฝนที่หล่นมาชั่วคราว และเมฆขาวที่ผ่านมาเพียงชั่วคืน เจอกับลมก็ปลิวไป ไม่มีใครรื้อฟื้น ไม่ได้เป็นความยั่งยืนเสมอไป แต่กับเธอที่ผ่านมาชั่วคราว และเรื่องราวที่เปลี่ยนแปลงชั่วข้ามคืน กับอะไรที่เป็นไปก็ยังไม่เคยลืม เหมือนว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของหัวใจ เราไม่เคยจะรักกันมีแต่วันที่อ่อนไหว ผ่านเลยไปและไม่เคยจะกลับคืน เป็นแค่ความประทับใจที่ยังคงแน่นหนา มีแต่ฝนมีแต่ฟ้าที่เข้าใจ ใต้ต้นไม้ที่ไม่มีร่มเงา กิ่งก้านมันไม่ได้สูงสักเท่าไร แต่รากลึกลงในดินหยั่งลึกลงในใจ มีความหมายที่มากมายตลอดมา
5 ธันวาคม 2546 16:16 น. - comment id 188012
อยากจะบอกความรู้สึกที่ฉันมีให้กับเธอหน่อยน่ะแอปเปิ้ล กลอนเธอมันดัดจริตว่ะ
5 ธันวาคม 2546 18:43 น. - comment id 188035
ความหมายดีมากๆเลยละค่ะ
5 ธันวาคม 2546 20:48 น. - comment id 188061
คนใจร้ายมักมองไม่เห็นค่าความรัก พระพุทธเจ้าบอกไว้ประมาณว่า จงมองตัวเองก่อนมองผู้อื่น เพนกวินไม่ชอบคนใจร้ายค่ะ...
5 ธันวาคม 2546 22:25 น. - comment id 188084
ต้นไม้ที่ปลูกไว้ในความเหงา ใครเล่าจะรับรู้ความหมายนั้น ............ ..บอกได้เลยว่า ชอบมากครับ ชอบในความหมายที่สื่อ อ่านแล้วเหมือนว่าเรากำลังถ่ายทอดความรู้สึกตัวเองลงไปในกลอนด้วยจริง ๆ เขียนได้ดีมากครับ
6 ธันวาคม 2546 00:05 น. - comment id 188119
...สวัสดีค่ะ... ..สายฝนที่หล่นมาชั่วคราว เมฆขาวที่ผ่านไปชั่วคืน แม้ไม่กลับ...ในเวลาที่ตื่น เก็บไว้..ฉ่ำชื่น....เนาว์นาน ....ขอบคุณนะคะที่ไปทักทายเรา.....
6 ธันวาคม 2546 02:12 น. - comment id 188180
ระหว่างเราเหมือนความว่างเปล่า มีแต่เรื่องราวอันร้าวไหว แต่ใครจะรู้ความรู้สึกในจิตใจ ยังรักเธอคนไกลไม่เปลี่ยนแปลง *-*กลอนไพเราะมาก แต่ก็เศร้ามากเหมือนกัน คิดถึงนะค่ะ*-*
6 ธันวาคม 2546 09:25 น. - comment id 188234
หยั่งลงแล้ว รากแก้วฝืน ถอนคืนยาก คงลำบาก ถลำลึก ลงไปแล้ว เป็นความรัก ลึกล้ำ งามวาวแวว ที่แน่แน่ว มั่นคง ตรงต่อเธอ
8 ธันวาคม 2546 13:43 น. - comment id 188821
ระหว่างเราคงมีแต่ความห่างไกล ที่คอยกลั้นไว้ไม่ให้ได้พบเจอ ปล..คิดถึง
12 ธันวาคม 2546 22:04 น. - comment id 190243
^-^
19 ธันวาคม 2546 18:17 น. - comment id 192814
อยู่กับความเหงา อยู่กับความเศร้าเราดูมืดมน เจ็บกับเพลงเหงาเจ็บกับเพลงเศร้า ใจมันคิดถึงเธอ...ลืมเธออย่างไร รสชาติน้ำตาเจ็บจนเข้าใจ รู้ตัวดีถ้าไม่มีเธอมันอยู่ไม่ไหว เพราะเธอ ๆ ตะเกียงของหังใจ ขาดเธอขาดใจ.. วันนี้เหงาจังเลย....อยากไปเที่ยวทะเล
24 มกราคม 2547 01:40 น. - comment id 206790
ความรักของเราทำไมมันยากอย่างนี้ เราสองคนรักกันหรือเปล่า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
