แค่เพียงเธอบอกว่าจะจากไป.. ฉันทำได้...เพียงยอมรับอย่างเงียบเฉย พูดไม่ออก...และไม่อาจบอกถึงความรู้สึก..ได้เลย มันเจ็บจนเกินจะเอ่ย...ออกมา ฉันรู้...ว่าเราต้องอยู่กับความจริง ถึงแม้บางสิ่ง ที่รออยู่เบื้องหน้า แต่ละวัน...อาจผ่านพ้นไปด้วยน้ำตา ฉันยังสุขใจว่า...ได้ทำให้เธอ สมหวัง ดั่งใจ ฉันเป็นผู้หญิงเข้มแข็ง...หากเธอคิดอย่างนั้น ก็จะเป็นต่อไปอีกนาน...เท่าที่ทำได้ จะยอมเป็นคนที่เธอไม่ห่วงใย เป็นอะไรก็ได้...ที่เธอไม่ต้องการ ไม่กล้าแม้แต่..จะร้องไห้ เพราะไม่อยากให้ใครใคร มาคอยสงสาร แต่บางครั้ง..ที่เราบังเอิญได้พบกัน ก็อยากให้เธอได้มองเห็นหัวใจฉัน..ว่ามันอ่อนไหว ไม่ใช่ด้วยคำพูด..แต่อยู่ในสายตา ที่ฉันจงใจให้เธอรู้ว่า...ไม่เคยลืมได้ รับรู้ไว้บ้างนะ...ว่าในทีท่าเหมือนไม่มีใจ ส่วนลึกแล้วเธอก็รู้ดีว่ามันไม่ใช่...ไม่ใช่เลย
5 ธันวาคม 2546 02:14 น. - comment id 187843
มาอ่านด้วยความซึ้งใจค่ะ
5 ธันวาคม 2546 04:14 น. - comment id 187874
ส่งกำลังใจให้หลายเข่งค่า.......
6 ธันวาคม 2546 00:38 น. - comment id 188142
อย่าไปคิดมากเลยคนดี ความรักบางทีก็อกหัก แต่บางครั้งก็สมหวังไม่นานนัก ฉะนั้นอย่าพึ่งคิดมากให้นักหัวใจ *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ กลอนไพเราะมากเลยค่ะ แต่ก็เศร้ามากเลยค่ะ*-*