ความหมาย...ไม่ได้หมายถึงแค่นี้ หรือ วันหน้า แต่คือภาพรวมทั้งหมดที่ผ่านมา...ทุกสิ่ง...ทุกอย่าง ตัวตน...ไม่ได้สร้างเพียงวันสองวัน...เพื่อกลบเกลื่อนรอยทาง เมื่อวันผ่านถูกปล่อยรกร้าง...ใครจะสามารถสะสาง...ให้เปลี่ยนไป ในเมื่อความหมาย...ไม่อาจเป็นได้แค่เปลือก ก็อยู่ที่ใครต่อใครจะเลือก...ว่าจะเดินไปแบบไหน เมื่อมองไกลแค่หนึ่งก้าว...เลือกทำเรื่องราวอย่างย่ามใจ ก็คงไม่เห็นจุดจบที่ตนเลือกไว้...จนกว่าจะสายเกินไป...ที่จะกลับตัว โอกาสในวันพรุ่งนี้...ไม่เคยจริงแท้ เมื่อให้โอกาสกับความอ่อนแอ...ที่จะลงไปเกลือกกลั้ว อ่อนแอที่จะบังคับใจ...ให้เหตุผลเป็นใหญ่...หาข้ออ้างให้ตัว เมื่อหลุดไหลไปกับสิ่งยวนยั่ว จิตใจมอมเมาหมองมัว...ก็คงไม่ดีขึ้นมา
4 ธันวาคม 2546 16:05 น. - comment id 187554
เห็นด้วยจริงๆครับ โอกาศเปิดให้ไม่บ่อยครั้ง ควรจักรีบยื้อยุดเอาโอกาศนั้น.
4 ธันวาคม 2546 17:02 น. - comment id 187566
ค่อยๆคิดไตร่ตรอง นะ อองน้ำ
4 ธันวาคม 2546 18:39 น. - comment id 187593
ได้แง่คิดดีจัง.... คิดถึงจ้า ละอองน้ำ
4 ธันวาคม 2546 19:51 น. - comment id 187634
มาเยี่ยมครับกลอนเพราะดีนะ
4 ธันวาคม 2546 21:11 น. - comment id 187686
..เรน..แวะมา..ทักทายนะคะ..
4 ธันวาคม 2546 22:39 น. - comment id 187739
ถ้าวันนี้ไม่ดีขึ้น...รอวันพรุ่งคงดีกว่า ชีวิตถ้ายังไม่สิ้น ก็ไม่มีคำว่าสิ้นหวัง
5 ธันวาคม 2546 00:23 น. - comment id 187807
อ่านแล้ว รู้สึกถึงความใส่ใจในตัวหนังสือ เป็นตัวหนังสือที่เข้าถึงอารมณ์ได้ดีมากเลยครับ ชอบ.. ด้วยเหตุผลที่ว่า .. มีมุมมองของความเป็นจริง ^__^
5 ธันวาคม 2546 05:04 น. - comment id 187886
คุณเขียนได้ดีมากค่ะ
5 ธันวาคม 2546 07:53 น. - comment id 187948
ถ้าเป็นอย่างนี้ก็คงไม่ดีขึ้น ไม่ว่าจะหลับหรือตื่นหรอกหนา ฉะนั้นต้องพยายามให้ดีขึ้นสักครา เพื่อให้สิ่งดีดีนานาแวะเข้ามาทักทาย *-*สื่อความหมายได้ดีมากเลยค่ะ*-*