เหมือนสายฝนหล่นลงมาจากฟ้ากว้าง เหมืืือนน้ำค้างที่หล่นคว้างกลางเวหา เหมือนหยาดฝนดลลงมาคราน้ำตา เหมือนอุราต้องอำำลาพาระทม ระลึกถึงใครคนหนึ่งซึ่งเคยรัก ระลึกถึงหนึ่งใจภักดฺ์รักขื่นขม ระลึกถึงคนที่ในใจต้องตรม ระลึกถึงจึงระทมขมดวงแด โอ้กุศลผลกรรมนำหนุนส่ง โอ้มาลงตรงจิตคิดหันเห โอ้ความรักใจภักดิ์ไม่ผันแปร โอ้อ่อนแอเพราะแพ้ใจใครคนทำ ....
2 ธันวาคม 2546 23:29 น. - comment id 187086
น่ารักจัง แวะมาทักทายจ้า
3 ธันวาคม 2546 02:16 น. - comment id 187168
ระลึกถึงคนที่เคยรัก ระลึกถึงการอกหักที่เป็นแผล ระลึกถึงคนที่ไม่เหลียวแล ระลึกแล้วท้อแท้ทุกที *-*แวะมาทักทายค่ะ*-*
3 ธันวาคม 2546 07:58 น. - comment id 187176
...ลืมไม่ได้ใจรักเธอหนักหนา ลืมไปว่ารักลิ้มไม่อิ่มหนำ ลืมรักนี้ที่หมดการจดจำ ลืมไม่ได้ใจย้ำแม้กล้ำกลืน.... ................สวัสดีครับ......................
3 ธันวาคม 2546 08:15 น. - comment id 187181
คำว่า หันเห พิมพ์ผิดหรือเปล่าครับ
3 ธันวาคม 2546 08:35 น. - comment id 187186
โอ้กุศลผลกรรมนำหนุนส่ง โอ้มาลงตรงจิตผิดกระแส โอ้ความรักใจภักดิ์ไยปรวนแปร โอ้อ่อนแอเพราะแพ้ใจใครคนทำ แก้ให้แล้วนะ ยัยไหม ไม่รู้จะแก้ยังงัยให้ความเดิม