คิดถึงบางคนซะมากมาย คิดถึง เหมือนจะเอาเป็นเอาตายยังไงอย่างนั้น ก้อความไกล เหมือนจะบั่นทอนหัวใจกัน ให้ความเหงาแทรกซึมทุกวัน จนปอดบวม เธอน่ะ เย็นชา.. และชาเฉย ไม่เคยเลย ที่คิด จะเอ่ยคำหวานๆ ฉันน่ะ ทนได้นะ แต่มันทรมาน ก้อแล้วอีกนานเท่าไหร่ เราถึงจะเข้าใจกัน เวลาจะช่วยให้เราผูกพันกันขึ้น จริงเหรอ แล้วถ้าเธอปล่อยให้รอ เก้อ...ฉันจะไปอยู่ตรงไหน เฮ้อ ! ก้อเข้าใจหรอกว่าเธอน่ะไม่เหมือนใครๆ คิดจะทำอะไร ต้องคิดทบทวน ซะมากมายก่อนลงมือ แต่ฉันน่ะสิ เป็นพวกคนใจร้อน อยากได้คำตอบก่อนล่วงหน้าเสมอ ก้อเล่นไม่บอกกล่าวว่าคิดอย่างไร แม้กระทั่งได้เจอ เธอก้อยังเงียบๆ เฉยๆ เสมอ สงสัยเป็นร้อนใน..^-^
1 ธันวาคม 2546 00:09 น. - comment id 186657
ฉันก็พวกเป็นประเภทใจร้อน มีอะไรก็คิดก่อนในตอนไหนไหน ดูบทละครก็เดาก่อนจะมีตั้งไกล แต่กลับเรื่องหัวใจไม่กล้าคิดถึงเธอว่ามีใจให้กัน *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ*-*
1 ธันวาคม 2546 03:07 น. - comment id 186686
คิดถึงจนมากมายซะหลายหลาก ไม่ออกปากผมจะรู้หรือทูนหัว หัวใจกล้าแต่ปากนั้นยังนึกกลัว ถ้ายังมัวอมพนำฉันขอลา
1 ธันวาคม 2546 12:58 น. - comment id 186723
ที่ฉันแสดงออกบอกได้บ้างไหม ว่าจะหมายถึงอะไรมีให้เสมอ เพียงไม่เอยวาจาบอกกับเธอ ในส่วนลึกพร่ำเพ้อถึงเธอคนเดียว... หมดสมัยที่จะกล่าวคำพูดสัญญิงสัญาให้มากเรื่อง การกระทำบอกได้ทั้งหมดอยู่แล้ว รึว่าชอบแบบ พูดน้ำไหลไฟดับ...อิอิ
1 ธันวาคม 2546 17:32 น. - comment id 186811
กลอนน่ารักดี โดนใจด้วยอ่ะ