เคยมีไหมใครหนอเจออย่างฉัน เกิความรักผูกสัมพันธ์คนต่างฟ้า อยู่บนโลกใบเดียวกันแต่ห่างไกลกันตั้งเป็นหมื่นหมื่น..วา คิดขึ้นคราใดใจโศรกตรม คนหนึ่งอยู่ไทยแลนด์แสนไกลกู่ แต่อีกคนนั้นต้องอยู่ห่างไกลแสน คิดถึงกันทุกๆวันจนล้นใจผ่านข้าฟากแดน มันสุดแสนที่จะเศร้ารักเขาเอง กาลเวลาก็ต่างกันเป็นลิบ..ลิบ เราต้องติดเทอร์โบหรือโทรฯหา เขาก็นับชั่วโมงวันเกือบแทบทุกอยู่ตลอดเวลา เพื่อที่เราจะได้มาพูดหวานกันฉันกับเธอ เจ็บปวดนักที่มีรักอยู่ห่างฟ้า แต่ขอบอกกาลเวลาจะประสาน เขารักเรา..เรารักเขาไม่สำคัญ เดี๋ยวสักวันสิ่งที่ฝันนั้นมันก็คงต้องเป็นจริงในสักวัน ในวันนี้เราเจ็บเขาก็เจ็บเพราะว่าเจ็ดแปดคนที่ค้นหา กว่าจะได้มาพบรักกับเธอเกือบต้องตายวายชีวาย์ คงอีกไม่เนิ่นนานเดี๋ยวเถอะหนารักเราต้องชื่นใจ
29 พฤศจิกายน 2546 19:18 น. - comment id 186029
=^-^= บรรยายออกมาจากความรู้สึกได้ดีมากๆเลยคะพี่ไหม แต่งให้ฟ่างป่ะเนี่ย (เอ....หรือว่าไม่ใช่)
30 พฤศจิกายน 2546 05:49 น. - comment id 186190
อืม.พี่แต่งให้ฟ่างนั้นแหละแล้วก็แต่งให้กับตัวของพี่เองด้วยนะจ๊ะ.
30 พฤศจิกายน 2546 16:32 น. - comment id 186445
เจ็บปวดกับความห่างไกล ที่พรากเขาและฉันให้ไกลกัน แต่ดีใจอยู่ทุกทุกคืนวัน ที่คนไกลของฉันยังมั่นคง *-*ความไกลไม่ใช่อุปสรรคหรอกค่ะ ถ้าเจอความมั่นคง กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*