เจ็บปวดเหลือเมื่อเธอไม่มองเห็น ใจทุกข์เข็ญเย็นเฉียบเหงาเงียบหนาว เธอทิ้งฉันทิ้งไปให้รวดร้าว ยามเมื่อคราวที่ฉันนั้นอับจน เราต่อสู้เรื่องคู่ใจทำไมเล่า เจ็บค่ำเช้าทำให้เรายิ่งสับสน รักที่ให้มันหลอกลวงกลวงมืดมน ฉันอดทนข่มความหม่นในจิตใจ เธอรักเขาแต่รักฉันชักหวั่นจิต ใครเล่าผิด ความผิดนั้นฉันใช่ไหม ฉันที่ทำให้โลเลไขว้เขวใจ ฉันนี่ไงเลวใช่ไหม ใช่ไหมเธอ อยากจะด่าว่ากันฉันขอโทษ ไม่ได้โกรธไม่ขุ่นเคืองเรื่องเธอเผลอ ฉันก็แค่คนผ่านมาพาลพบเจอ ฉันมันเซ่อ ที่รักเธอไม่เปลี่ยนแปลง เจ็บวันนี้ขอให้จำย้ำให้หนัก เราต้องพักกักใจให้หน่ายแหนง ขืนรักเธอค่ำเช้าเราหมดแรง รักแอบแฝงความเจ็บช้ำจำจนตาย
29 พฤศจิกายน 2546 00:19 น. - comment id 185771
แวะมาทักทายขอรับ -^^-
29 พฤศจิกายน 2546 03:00 น. - comment id 185810
มีรักใหม่ใยต้องฟื้นถึงความหลัง มุ่งหน้าหวังทางรักใหม่ให้สุขสม ใยต้องฟื้นความรักเก่าที่แสนตรม ทิ้งระทมไว้ข้างหลังไม่นำพา
29 พฤศจิกายน 2546 07:24 น. - comment id 185822
ขอบคุณมากๆค่ะที่แวะมาทักทาย คุณ4501 ใช่ว่าอยากจะรื้อฟื้นคืนความหลัง ใช่ว่าอยากจะทำพังทุกอย่างหนา ใช่ว่าไม่รักเขาที่เฝ้าลา ใช่ว่าอยากเสียน้ำตาพาใจโรย ++ฟ่างว่ากลอนบทนี้มันทะแม่งๆนะ กะว่าจะแก้ซะหน่อย แต่มันทำได้แค่นี้อ่ะค่ะ doctorchira++
29 พฤศจิกายน 2546 20:24 น. - comment id 186058
.. อ่า อย่า โทษ ตัว เอง ดีกว่า นะคะ .. .. อิอิ .. ทีม มา เป็น กำลัง ใจให้ พี่ ฟ่าง นะคะ .. .. ^_________^ ...
29 พฤศจิกายน 2546 20:53 น. - comment id 186066
มางอนเรา พี่ก็เลยยอมรับไปเลย ว่าพี่เป็นคนผิด ยังไงก็ขอบคุณมากๆค่ะ น้องทีม =^-^= ที่มาให้กำลังใจพี่ฟ่างอ่ะค่ะ
30 พฤศจิกายน 2546 14:23 น. - comment id 186358
ฉันผิดเองที่รักเธอ ฉันผิดเองที่มองเธอเลิศเลอจึงเผลอให้ ฉันผิดเองที่ฉันรักเธอหมดใจ ฉันผิดเองที่ใจให้รักเธอ *-*กลอนไพเราะดีค่ะ แต่ความจริงความรักไม่ใช่ความผิดของใครหรอกนะค่ะ*-*
30 พฤศจิกายน 2546 15:30 น. - comment id 186391
ฟ่างรู้ดีอ่ะค่ะ แต่เมื่อเค้ายังมาหาเรื่องฟ่างอย่างนี้ สู้ฟ่างว่าตัวฟ่างเองผิด ยังจะดีกว่าทะเลาะกันไปทะเลาะมา ฟ่างเหนื่อยอ่ะค่ะ -- ต้องขอขอบคุณที่แวะเข้ามานะคะ คุณตูน