ยี่สิบเจ็ดเมษามาบรรจบ เป็นวันครบหนึ่งปีบุญศรีหนา เกิดมาแล้วล่วงกาลผ่านเวลา ยี่สิบหกวัสสาหนาคนดี เกิดมานานผ่านกาลมาก็มาก ทนลำบากเพราะรักการศึกษา จนมาเป็นลูกช้างปีสี่ห้า ด้วยหวังจะศึกษาพุทธธรรม ถึงเป็นหญิงยุคใหม่วัยยังเด็ก เป็นหญิงเหล็กกว่าเด็กทั้งหลายหนา ชอบแต่งตัวปอนปอนตลอดมา ชอบกินเมี่ยงด้วยหนายอดยาใจ ยี่สิบหกปีแล้วอย่าใจร้อน จะแสนงอนเหมือนก่อนมิได้หนา เพราะแสนงอนมันร้อนที่นัยตา เดี๋ยวก็วัยชราจามาเยือน ชีวิตเราล่วงก้าวไปตามกาล ไม่มีวันจะหวนกลับคืนได้ ขอให้เราหมั่นสร้างความดีไว้ แล้วรักษามันให้อยู่นานนาน เพียงเท่านี้วันที่ยี่สิบเจ็ด คงเป็นเหตุความดีเหล่านี่หนา ที่เราได้สรรสร้างตลอดมา ขอถวายพ่อแม่ข้าเพื่อแทนคุณ
สายรุ้ง 27 พ.ย. 2546 21:59 น. - ID 42060 
1386
3
0
27 พฤศจิกายน 2546 23:07 น. - comment id 185516
ทักทายนะ แต่งได้เพราะนะ
28 พฤศจิกายน 2546 01:22 น. - comment id 185541
หน้าส่วนตัว
อายุนั้นสำคัญไฉน
อายุแค่ยี่สิบหกก็บ่นเริ่มว่าตัวเองนั้นชรา
แต่แปลกใจหนักหนา อายุข้ามากกว่าไหงยังเป็นหนุ่ม
จากบุรุษผู้ท้าทายอายุ ผู้ไม่ยอมแก่
28 พฤศจิกายน 2546 13:41 น. - comment id 185625
ขออวยพรด้วยคนนะสายรุ้ง....
30 พฤศจิกายน 2546 10:29 น. - comment id 186255
ขออวยร่วมพรด้วยคน ให้เด็กแสนซนแต่สุกใส จงมีความสุขอย่างที่ต้องการทุกอย่างไป และขอให้สุกสดใสตลอดไปในทุกเวลา *-*ขอให้มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
