หน้าส่วนตัว
ยามเย็นตะวันจะลับฟ้า
ดั่งฉันล้าหมดแรงทรงกายใหว
เธอนั้นไปอยู่ที่แห่งหนใด
รู้ใมใครคนหนึ่งยังเฝ้ารอ
ตะวันยอแสงช่างเหมือนฉันจริงหนอ
ใจฉันท้อเหมือนดวงตะวันล้า
อยากวอนฟ้าช่วยส่งให้ตะวัน
โปรดเถิดตะวันส่องแสงให้ใจฉัน
พิราบขาว 27 พ.ย. 2546 19:45 น. - ID 42058 
1481
2
0
28 พฤศจิกายน 2546 01:11 น. - comment id 185539
@มันเหนื่อยนักชักล้าชาชีวิต
ดวงตาปิดอยากจะหลับลาลับเฉย
รอสักวันคงมีสุขเหมือนอย่างเคย
แต่ใจเอ๋ยกายอยากหลับกลับสู่ดิน
28 พฤศจิกายน 2546 07:44 น. - comment id 185594
..เรนมาอยู่...เป็นเพื่อนนะคะ...
..ก้าวมุ่ง..คว้าสิ่งฝัน....
กอบกำ.. วัน..ที่ยิ่งใหญ่....
..จะไม่..ยอมหวั่นไหว....
..มีหัวใจ.. พร้อม..กล้า..ที่ก้าว.....
เรน..ขออนุญาต...แจมนะคะ...
30 พฤศจิกายน 2546 10:26 น. - comment id 186251
ยามเย็นตะวันจะลับฟ้า ดูความเว้งหว้าใกล้เข้ามากับใจฉัน เมื่อเธอไม่มาหามาผูกพัน คงเหมือนดั่งตะวันจะลับจากกันแสนไกล *-*กลอนไพเราะดีค่ะ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
