คงไม่เหลือใครแล้วแก้วของพี่ ก็แม่ยอดชีวีนนั้นแปลผัน น้องเคยบอกว่ารักพี่ไม่เว้นวัน แต่น้องใยมาแปลผันเป็นฝันระทม ขมขื่นนักขมขื่นพี่ฝืนกลั้น คอยนับวันนั่งคอยที่รอนั่ง นึกถึงภาพเก่าๆที่เรายัง หัวใจร้องเสียงดังยังรักเธอ
26 พฤศจิกายน 2546 14:16 น. - comment id 185130
Source : สมอง !!! หัวใจด้วยป๊ะ??
26 พฤศจิกายน 2546 18:13 น. - comment id 185204
คนดีของฉัน ทำไมเปลี่ยนผันจากไกล รู้ไหมคนเคยชิดใกล้ คิดถึงห่วงใยอยากให้เหมือนเดิม *-*แวะมาทักทายค่ะ*-*
26 พฤศจิกายน 2546 19:14 น. - comment id 185274
เห็นชื่อ มีคำว่าหมึกเหมือนกัน เลยแวะเข้ามาทักทายครับ