จันทร์สง่า เต็มฟ้า กว้างใหญ่ สองใจ ประดับไว้ แข่งจันทร์นั้น แม้ไม่สู้ ความงาม แห่งแสงจันทร์ แต่ใจเรา ผูกพัน เป็นสายใย ณ ลานกว้าง สองเรา ชมทิวทัศน์ พี่สกัด ยุงร้าย ให้ห่างหาย อีกมด งูน้อยใหญ่ ไม่กล้ำกราย ขอเพียงเจ้า สุขสบาย คลายกังวล โน่นดูสิ ดาวลูกไก่ ช่างน่ารัก พี่ชี้ให้ เจ้ารู้จัก ทุกแห่งหน นั่นดาวเหนือ ดาวไถ ไม่พึงยล โน่นดาวคน แบกหม้อ พ่อบอกมา ตกดึก น้ำค้างพราว เจ้าหนาวสั่น สองมือมั่น พี่โอบไว้ อุ่นใจข้า หัวชนหัว อิงอุ่นรัก ประจักษ์มา หนาวกายา หายไป ไม่คืนเลย
25 พฤศจิกายน 2546 14:41 น. - comment id 184835
ใต้เงาจันทร์คืนนี้สุขขียิ่ง ได้แอบอิงอกพี่ที่สดใส หมู่ดวงดาวพราวพร่างจากฟ้าไกล ส่องแสงได้ระยิบระยับจับนภา น้ำค้างลงไอหมอกพราวน้องหนาวสั่น แสงสว่างจากดวงพลันส่องหน้า ตัวพี่กอดกระชับน้องหลับตา สุขอุราครานั่งใกล้ใต้เงาจันทร์... อิ อิ จินตนาการ....
25 พฤศจิกายน 2546 16:35 น. - comment id 184895
ใต้เงาจันทร์คืนนี้ที่สุกใส เพราะมีเธอเคียงใกล้ไม่หลีกหนี ใต้เงาจันทร์คืนนี้ที่สุขชีวี เพราะมีเธอนี้อยู่ร่วมกัน *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
26 พฤศจิกายน 2546 11:50 น. - comment id 185081
แวะมาทักทายขอรับ -^^-
26 พฤศจิกายน 2546 13:06 น. - comment id 185094
แสงนวลจัททร์ สรรพางค์ ไล้ร่างกาย นิมิตหมาย คืนชื่นฉ่ำ พร่ำพรอดสอง แอบไออุ่น ละมุนกาย ใกล้ชิดน้อง กอดตระกรอง อุ่นไอรัก สลักใจ