คำขอบคุณตราบวันฝันไม่สิ้น!

พุด

เริ่มต้นด้วยราตรีแสนดี....ราตรีนี้....... 
เหนือความสุข...เหนือความทุกข์....เหนือสิ่งใดใด....... 
ไพล......
อยากกล่าวคำ...ขอบพระคุณ......
ขอบพระคุณ.......
ชาติไทยเรานี้....แสนดีนักหนา...
ให้ผืนดินเรามา...ก่อเกิดเป็นคน...... 
ให้จิตวิญญาณ..ไม่ยอมสับสน..
ให้เราเป็นคน..คิดดี..ทำดี.....
 

ไพล...คิดได้เป็นกลอนเลยนะคะ..... 
ไพลขอบพระคุณ..และสวดมนต์ให้แผ่นดินไทย.. 
ให้คนไทยทุกคนคิดดี..พูดดี..ทำดี..ต่อกัน 
.เป็นทรัพยากรมีค่าของแผ่นดินนี้.....
เพราะเรามีทรัพยากรแวดล้อม แสนอุดมสมบูรณ์....
เหลือเพียงตัวเราที่ควรทำชีวิตเราให้เป็นทรัพยากร 
มนุษย์ผู้มีค่ายิ่งต่อตนเอง..ต่อครอบครัว..
และในที่สุดจะส่งผลไปถึงประเทศชาติอันเป็นสังคม 
ส่วนรวม...

วิงวอนด้วยใจนะคะ..
จงเป็นน้ำใสหยดเล็กๆ..
ที่รวมกันมากๆเข้า..เป็นธารน้ำใส... 
ไหลเย็นคอยพิทักษ์รักษ์โลกเรา..
ให้ร่มเย็นเป็นสุข....สืบไป..... 

ขอบพระคุณ............. 
ศาสนา.....
ที่ไพลยึดเป็นลำธารสายงาม
ไว้ดื่มกินทางจิตวิญญาณ..
รู้จักเลือก...รู้จักเชื่อ...
ในทางที่ถูกต้อง...ในทางที่ดีงาม.
โดยการไปวัด
ที่ไม่เน้นการสร้าง ถาวรวัตถุใหญ่โตเกินจำเป็น..
แต่เน้นสอนจิตวิญญาณให้ตื่น...ให้เบิกบาน..... 

โดยการน้อมรับฟังธรรมตามโอกาส...
หาหนังสือธรรมะ มาอ่านเพื่อฝึกจิต........... 
ให้เกิดสติ มีปัญญา และหวังจะไปให้ถึงสมาธิให้ได้......
ทาน..ทำอย่าให้ขาด...ศีล ยึดมั่น 
สมาธิ.....คือยอดดวงใจอยากไขว่คว้า...
แต่มิใช่จะได้มา..แม้เพียงคิดในวันเดียว.
เฉกเช่น 
การปีนป่ายภูเขาสูง...ต้องอดทน ฝ่าฟัน 
ฝึกความถึงพร้อมในด้านจิตวิญญาณ...
ละความ เห็นแก่ตัว..แก่ได้..ก่อนจะนำทางเราทุกผู้
ให้ข้ามพ้นผ่านโลกแห่งกิเลสความเวียนว่าย...... 
มิรู้จบสิ้น.....
 

เหนือเกล้าเหนือกระหม่อม.............. 
เหนือทุกสิ่งในใจพสกนิกรไทย...
คือสำนึกในหยาดน้ำพระทัยของยอดพระมหากษัตริย์ไทย....
ที่เราคนไทยทุกคนโชคดีนัก 
ที่ได้เกิดมาในร่มรัชสมัยของพระองค์ 
ผู้ทรงอุทิศพระวรกายเพื่อแผ่นดินไทย..เพื่อคนไทย ..
แล้วไฉนเลยเราคนไทยไม่ทำตัว.. ให้ดีงาม 
ให้สมกับที่เกิดมาในแผ่นดินธรรม แผ่นดินทองผืนนี้เล่า......

ขอบพระคุณ............ 
ในชีวิตนี้...
คือบุพการีที่ได้ให้ชีวิตลูกมาเป็นตัวตน.. 
ลูกขอก้มลงกราบจูบแทบเท้าแม่..พ่อ.....ผู้แก่ชรา..
เอากตัญญูกตเวทิตา..
คำสัญญาแทนมาลัยดอกไม้งาม..วางแทบเท้า..
ตราบเท่าที่ลูกยังมีลมหายใจ....
ลูกจะไม่ทอดทิ้ง...จะดูแลจนตราบ ชีวีนี้จะสิ้น....
และลูกภูมิใจนักที่ได้เกิดมาเป็นลูกแม่.พ่อ 
มีบุญนักที่ได้ใจดวงพิเศษดวงนี้ 
มากอบเกื้อให้ได้ชื่นชมโลกงาม
ได้สรรสร้างฝากดี
เผื่อแผ่น้ำใจแบ่งปันแด่เพื่อนมนุย์......
 

ขอบพระคุณ........... 
ญาติมิตรมากหน้า..ที่ล้วนทำให้ชีวิตอบอุ่นเป็นสุข 
คอยเคียงข้างช่วยเหลือไม่ว่ายามใด ของชีวิต......
 

ขอบคุณ........
เพื่อนรัก....ทุกทุกคน..ที่รักด้วยบริสุทธิ์ใจ...
เป็นกำลังใจ...แลกทุกข์..สุข...
เป็นดั่ง... กัลยาณมิตร 
ผู้มิเคยทำให้เจ็บช้ำน้ำใจใดใด......
เราให้สิ่งดี เราก็ควรได้รับสิ่งดีๆมิใช่หรือ 
เพื่อนผู้ใดที่คอยคิดร้าย..มุ่งทำลาย..
มิใช่เพื่อน..เป็นเพียงผู้ผ่านมาให้เราทดลองประลองจิต 
เพื่อเรียนรู้ อดทน มีเมตตา และอภัย....
นี่คือการฝึกจิตให้มีโพธิจิต...
ให้ใจเราอยาก...ช่วยเหลือ...สงเคราะห์ แก่คนทุกผู้
ที่ยังด้อยกว่าเราทั้งด้านจิตวิญญาณและวัตถุ..... 
โดยไม่เลือกที่รัก..มักที่ชัง 

ขอบคุณ............. 
คนดีทุกคนของชีวิตที่ได้ชิดใกล้
เหมือนพลังแสงอาทิตย์ยามกลางวัน.......... 
เหมือนแสงจันทร์ยามค่ำคืน.....
ขอบคุณ........... 
ทุกค่าคำล้ำรสบทกวีที่แสนงาม
ที่ทำให้ทุกยามสัมผัสได้ละมุนละเมียดใจค่ะ


ขอบคุณ..ปีกฟ้า...
สุภาพบุรุษน้ำใจงามผู้ขอแค่อยู่เบื้องหลัง 
ผู้ให้เวทีฝันสรรสร้างงานงามรจนา
แด่บรรดาทุกดวงใจ ที่มีหัวใจอันพร้อมพลีพิลาสพิไล
เพียรฝากใจฝากฝันไว้ในโลกบรรณพิภพนี้

เพื่อลบหมองหม่น ทนทุกข์
ระบายสุข เศร้า ดายเดียว สับสน 
ยามเหลียวไปไม่พบใครสักคน..เคียง!
ในโลกอารยะหรืออาละวาดอลวนอลเวงนี้
ที่หมุนไปมิรู้จบมิรู้สิ้น..
ตราบยังมีดินน้ำลมไฟ
ให้หัวใจดวงละเมียดละมุนก่อเกื้อกอร์ปกัน
ที่นับวันมากมีมากมายมนุษย์
และตามติดมาด้วยการมิหยุดแก่งแย่งแข่งดี
ชิงดีชิงเด่นเข่นฆ่ากันเพื่อความอยู่รอด

ความเหงา...จึงติดร่างเรา..
ราวเพรงกรรมคอยกระหน่ำตาม
ผู้ซึ่งใจยังไม่วางว่าง
และมองข้ามหัวใจภายใน..บ้านภายในของตัวเอง
ไปไม่ถึงฝั่งฝันไม่หลุดพ้นวงกรรมวนเวียนวกวน
ยังคงเป็นมนุษย์ธรรมดาๆ..

และที่นี่ร่มรักเรือนไทย
คืองามสงบใจให้ซ่อนซุกสุขซึ้งเศร้า
ให้เรามีโลกใบเล็กที่แสนสุข
ประคับประคองเอนอิงพิงไหล่ฉันท์พี่น้อง
ไว้แบ่งฝันปันใจไปบนถนนสายดอกไม้งามด้วยกัน

*ขอบคุณ..
ทุกดวงใจในเรือนไทยแห่งนี้ที่มากมีน้ำใจเอื้อโลกฝัน
ให้ได้ทำสิ่งที่แสนรักเอยแสนรักในกมลมายาวนาน
โดยเฉพาะเจาะจง...
มหัศจรรย์รักจักบังเกิด
ยามที่ใจไพลอ่อนล้า
พระเบื้องบนผู้มากเมตตา
เวทนาไพลเป็นยิ่งนัก
มัก..ส่งคนดีมีน้ำใจงามมาปลอบประโลมทางเมล์ใจ
ให้พลังใจเพื่อให้ไพลมีพลังรจนางานที่รักต่อไป

จาก..พี่นกตะวัน..ที่เพิ่งตื่นจากฝันเพ้อละเมอหาดาว
แบ่งรวงใจงามงดบทกวีจากดอยอ่างขาง
อ่านๆไปจนซึ้งใจน้ำตาซึม..
จนใจกระเจิดกระเจิงเหินบินละลิ่วละล่อง
ท่องตามพี่นกตะวันไปในไพรพง

จาก..หลินน้องน้อยผู้มิเคยลืมลา..
จะกลับมาย้ำคำห่วงใยเสมอมา

จาก..บุรุษรูปงามแห่งเขาตังกวน..
ที่เพียรส่งการ์ดมาทำให้ได้อมยิ้มให้หัวเราะ
ให้หัวใจเบิกบานดั่งได้น้ำค้างกลางกลีบดอกไม้

จาก...ผู้ชายคนเดิมคนดี
ที่เป็นแรงฝันบันดาลใจ
ให้เข้ามาขออาศัยชายคารักพักพิงใจ
ในร่มรักเรือนไทยแสนยาวนาน

จาก...พรระวีที่นานทีจะเมล์มาส่งข่าวคราวราวพี่น้องห่วงใยกัน
จาก..ไอดาโฮ่..ที่ขยันฟอร์เวิค์ดมาให้ประทับใจ

และจาก..ใครมากมายมากมี..
น้องเรนน้องน้อยผู้งามพร่าง
ดั่งหยาดน้ำค้างยามอรุณรุ่ง..
ผู้หญิงไร้เงา  อัลมิตตรา
ทื๊กกี้..ฤกษ์  และยังมีอีกมากมีมายมาย
หลายดวงใจที่มิอาจจะนำมากล่าวได้ทั้งหมดทั้งสิ้น มาณ.ที่นี้

และที่พิเศษพิสุทธิ์..เป็นยิ่งนักในใจดวงนี้
ที่จะขอบันทึกด้วยดวงใจไหวละมุนซาบซึ้งถึง
สองดวงใจ...
หนึ่ง..
ลูกผู้ชายรูปงามนามสิริมงคล ชัยชนะ..
ที่เป็นยิ่งกว่ามิ่งมิตรแท้ในยามยาก
ได้บากหน้าร้องไห้ระบาย..หากหัวใจดายเดียววันไหน
และ..

อีกหนึ่ง..
ณราตรีนี้ที่ได้รับเกียรติ
ที่ทำให้จับปากกา
นำพาจิตวิญญาญอิสระรักรจนากลับมาอีกคราครั้ง
ด้วยคำแสนงามจนน้ำตาซึมซึ้ง
จากก้นบึ้งแห่งดวงใจผู้หญิงหัวใจธรรมดาๆคนนี้
********

จากน้ำคำหมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก 
ดั่งน้ำใจเพชรพรมพลังพราวพร่างส่องกระจ่างใจ..
ให้ไพลร้องไห้ด้วยขอบคุณที่เห็นค่า
เป็นเมล์..ใช้คำสวยนักสวยหนาเชิญมาว่า..
*เทียบกิตติมศักดิ์ ถึงไพล
เป็นเทียบเชิญเล็กๆ แต่เปี่ยมด้วยไมตรีครับ 
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก *
ให้ไพลนั้นไปเยี่ยมวิมานฝัน..สวรรค์นักรจนา
*********

และคนดีทุกดวงใจ
ในโลกฝันอันไม่มีอะไรเที่ยงแท้แลแน่นอนนี้....
นาทีนี้ ราตรีนี้ไพลรู้เพียงว่า........ 
ไพลแสนซาบซึ้งใจ..กับน้ำใจมากล้น
ที่หลั่งรินรดมาให้ชุ่มฉ่ำใจ.....
ให้กำลังใจ. 

เป็นดั่งน้ำใสรินรดมากคุณค่า..
มากความหมายทางใจ..
ในหัวใจในวันนี้ของไพลค่ะ.... 
เป็นแรงฝันบันดาลใจ....
ให้หัวใจไพลที่รักโลกการเขียน....
ให้ชีวิตที่ราโรยของใจดวงนี้มี... 
ทางสายงาม....
ให้ก้าวเดินไปในโลกแห่งความรัก ....ความฝัน....
แต่จะงามงดอยู่ในใจของชีวิตไพลนี้
เป็นดั่งฝันแสนงามตราบชั่วนิจนิรันดร์.....

ขอบคุณ............. 
บ้านคือวิมานของเรา...
ที่คุ้มฝน...คุ้มร้อน....คุ้มหนาว..คุ้มสุข...คุ้มทุกข์ 
คุ้มชีวิตไพล...ได้ตื่นมามองโลกชื่นใจ 
แสนสุข...สวยใส...สดชื่น..... 
ในทุกคืนวันแห่งชีวิตนี้.....
เป็นความสุขสงบงามง่ายสมถะมีความหวัง... 
พลังใจใต้ร่มเงาไม้ให้รัก..เข้าใจ..อภัย.
ในบ้านของเราดั่งวิมานดินถวิลไพรตราบชั่วกาล..

ขอบคุณ............... 
ธรรมชาติรายรอบทุกสรรพสิ่ง..แสนงาม... 


*ผืนดิน....ที่เหยียบย่ำทุกที่ 
ทรายขาว หาดยาวเหยียด 
ท้องทุ่ง ท้องนา ป่าเขาลำเนาไพร .. 
ทุกเส้นทางงามสงบ.
ที่นำเส้นทางใจให้สงบงามตามกัน.... 

*น้ำ......ที่ได้ดื่มกิน หล่อเลี้ยงพืชพรรณ และชีวิต.
ลำธารสายงาม ....ทะเลกว้างไกลตา..จากตาปีถึง
เจ้าพระยาผืนงามทอดสายยาวราวลมหายใจไม่สิ้นสุด 
 

*ไฟ......ที่ทำให้กายอบอุ่น..
มีพลังฟันฝ่าตามหาความรัก......ความฝัน.... 

ต้นไม้...ทุกต้นเขียวชะอุ่มใจที่ทำให้โลกสดชื่นสดใส...
ลดร้อนแรง..ร่มเย็นเป็นสุขในร่มไม้ไทยใบบัง 
ท้องฟ้า.....ดวงดาวพราวพรายแสง....
แรงฝันใฝ่...ให้ใจจินตนาการงามงด...... 
หมดจด ไม่ว่าในยามใด......... 
*
ขอบคุณ.....เสียงนกร้อง...สายฝนพรำ..
ดอกไม้ไทยทุกดวงดอกที่หอมกรุ่นละมุนร่ำ..
นำพาให้เส้นทางใจใสสะอาด....... 
แสนงาม เรียบง่าย ไร้มายา 
ประโลมใจอ่อนละมุนไหว..... 

ขอบคุณ.............. 
ตัวเอง....ที่จะลืมเสียมิได้........ 
*ขอบคุณ...ดวงตา...
ที่ได้มองโลกนี้งามงด...ในทุกๆเช้า..... 
*ขอบคุณ...งามดวงใจใครจะรู้นี้..
ที่กำลังสอนให้เห็นสัจจะของชีวิต......... 
ใช้สายตาภายในคู่พิเศษผ่านสู่สายใจ 
มองโลกนี้อย่างงามงด.มีมิติผิดแผก.. ไปจากใครๆ......
เห็นโลกงาม....แย้มยิ้ม...ทายทัก........ 
เห็นใบไม้ไหว ...ดอกไม้งาม..
.ละเมียดละมุน..ฝังซ่อนเลื่อมพรายพราว..... 
ระริกไหว ให้ใจสุขสงบ.... 
เกินถ่ายทอด ถอดความเป็นภาษาสวย .. 
ได้อย่างที่ใจสัมผัส...แลเห็นงามนี้.... 

*ขอบคุณ...สองมือ...ที่ได้สร้างโลกเล็กๆ 
ให้อบอุ่น เป็นสุข 
และกำลัง 
ใช้สองมือนี้ฝากงานฝันให้บรรเจิด... 
แม้ไม่ยิ่งใหญ่ แต่ทำด้วยใจรักมากล้น 

*ขอบคุณ........ 
สองขา...ที่พาไปพบงาม ของชีวิต 
ทุกเส้นทาง ทุกหนแห่ง มากคุณค่าทางใจ 
มากประสบการณ์ที่รายเรียงของโลกแห่งความจริง 
จากทุกผู้คนที่ผ่านพบ 
และ

*ขอบคุณ........... 
ผู้อ่านคนดีทุกดวงตาดวงใจ....ทุกท่าน.....
รู้บ้างไหมคะ..สองตา...หนึ่งใจ 
ที่ท่านได้เข้ามาทายทัก และสัมผัสโลกของ 
ไพลนั้น ก่อให้เกิดปิติมากมายล้นใจดวงนี้........ 
*ไพล....ขอบคุณ
ด้วยใจบริสุทธิ์ ที่ทำให้โลกการเขียนของไพลมีคุณค่า 
และโลกแห่งชีวิตจริงของไพล
ก็พลอยพาน่าอภิรมย์ขึ้นด้วยค่ะ.....

ในเส้นทางสายสวยงามนี้..
.ทางที่เราควรเปิดใจกว้าง เดินไปด้วยกัน........ 
ให้กำลังใจกันและกัน....ผ่านทางข้อคิด ข้อเขียน........ 
เพราะเราคือเรา ผู้เลือกแล้ว 
ที่จะก้าวมาในใช้เส้นทางที่จะนำจิตวิญญาณ 
ของเราให้พ้นพันธนา..
และรจนาสิ่งดีมีคุณค่ามาตีแผ่ให้โลกได้รับรู้ รับฟัง 

*ไพล.....ขอบคุณอีกครั้ง จากใจทั้งดวง ..
และด้วยดวงใจ หวังว่างานของไพลคง 
มีคนช่วยกันวิจารณ์มากขึ้นนะคะ.....
ขอน้อมรับ.....ด้วยใจเลยค่ะ....... 

*ขอบคุณ............ 
สุดท้าย ท้ายสุด อีกคราครั้ง
คือเวทีร่มรักเรือนไทยในฝัน  
เรือนแห่งหัวใจละไมไหวหวามงามแห่งนี้ 
ที่เราทุกดวงใจได้เข้ามานอนนับดาวพราวพร่าง
กลางชานเรือนรัก
แกล้มกับดอกไม้หอมหอมหวานหวาน
ที่เราทุกดวงใจเพียรเพาะฝัน
สร้างคืนฝันวันแสนงามไว้ได้พักใจไปด้วยกัน นะคะ

ขอขอบพระคุณ ปีกฟ้า..
อีกคราครั้งด้วยดวงใจคารวะ
ผ่านทางเวทีนี้แทนมิตรรักนักเขียน นักอ่าน ทุกท่าน....... 
ที่ให้โอกาสแก่ผู้มีไฟฝัน 
และอยากฝากฝันนี้ ไว้ให้ประจักษ์นะคะ..... 

ณ.....ที่แห่งนี้ 
จะเป็นดั่งเบ้าหลอมให้หลายดวงใจ 
เรียนรู้ที่จะ เข้าใจโลก ชีวิต 
เป็นดั่งครู เรียนรู้ที่จะมีสปิริตในการให้....
ให้น้ำใจ  ให้กำลังใจ ปลอบประโลมใจ....... 

ยามที่ชีวิตท้อแท้สิ้นหวัง หมดพลังใจ..
ให้ลุกขึ้นมาหาญกล้า .. สู้กับโลกเบี้ยวๆใบนี้. 
อย่างมีสติ...รู้จักชื่นชมและเห็นคุณค่าของงานเขียน 
ของผู้มีใจรัก มากพยายาม

 เพื่อช่วยกันจรรโลงโลกให้งามตามฝัน 
ของเรา.......ผู้ไม่ยอมแพ้.......
ตราบที่ยังไม่สิ้นลมหายใจ!