น้อมรำลึกนึกถึงกาลหนึ่ง หยาดรำพึงพิรี้พิไรเฝ้าถาม อ้าอาดูรสูญสิ้นทุกโมงยาม ท่านจะปรามปราบมารได้อย่างไร ด้วยเหล่าสัตว์ยึดครองโลก ให้แสนโศกโบกสะบัดมันผลักไส มันเหยียบเหยียดข้าลงกลางใจ เหล่าพิษภัยอสูรมาครอบงำ ด้วยในจิตผิดแผกจากผองชน กระจายกล่นเกลื่อนเกลือกกล้ำ แล้ววันใดจะมีผู้ชี้นำ ฤๅถูกย้ำย่ำยีนิรันดร์กาล ฤๅวันนี้จักเป็นนิทานของวันหน้า วันเวลาผันเปลี่ยนสนุกสนาน ด้วยเหล่าฅน สัตว์ถูกรุกราน จึงแหลกลาญถูกหัตหารจากน้ำมือ
|NdEpEndEnT 24 พ.ย. 2546 18:42 น. - ID 41929 
555
5
0
24 พฤศจิกายน 2546 19:01 น. - comment id 184681
เขียนกลอนแนวนี้ทีไร รู้สึกไม่ค่อยดีทุกทีเลย :(
24 พฤศจิกายน 2546 19:05 น. - comment id 184682
ก็หหลายแนวมิเปงไร
25 พฤศจิกายน 2546 01:07 น. - comment id 184758
ท่าจะดูการ์ตูนมากนะเนี่ย...
25 พฤศจิกายน 2546 10:52 น. - comment id 184780
อืม .. มันก็แปลกไปอีกแนวนึงครับ แต่ถ้อยคำที่ใช้...OK เลยครับ
25 พฤศจิกายน 2546 16:11 น. - comment id 184884
ด้วยไม่ถนัด สันทัดในกลอนส่ง จึงต้องยอมจำนง และยอมปลงแค่ชื่นชมแล้วกัน *-*แนวนี้อ่านได้และชมได้ค่ะ แต่กลอนไม่เป็นเลยจ๊ะน้องจ๋าขออภัยด้วยนะค่ะ*-*
25 พฤศจิกายน 2546 20:49 น. - comment id 184972
แวะมาอ่านกลอนครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
