น้ำตาไหลอาบสองแก้ม อ้าแอร่มเด็กน้อยหน้าตาใส หยาดพิรุณจากฟ้ามาทันใด โปรยอุ่นไออ้อมกอดทันเวลา ยังอิจฉาเด็กน้อยในวันนั้น ชีวิตเจ้าสั้นหรือ ถูกใครฆ่า แม่ใจร้ายไม่คิดถึงเจ้าลูกยา เพียงเพราะว่าต้องเรียนใช่ไหมแม่ ชีวิตหนึ่งบังเกิดในอุทร ชีพดับมรณ์สูญสิ้นเป็นแน่แท้ ด้วยฤทธิ์ยาหรืออะไรก็แล้วแต่ แม่จ๋าแม่ลูกมารับไปเที่ยวกัน ถึงเวลาสองแม่ลูกได้พบรัก แจ้งประจัก ณ ภพหนึ่งในแดนฝัน ลูกรอแม่จากเช้าจนสิ้นวัน ลูกอาสัญม้วยมอดถูกฝังดิน