เสียงฟ้าร้องดังดัง สายลมก็พัดกระหน่ำ ในพายุมืดดำ. ที่น่าเกรงกลัวและอันตราย ดอกไม้เล็กเล็กดอกหนึ่ง ที่คนเขามองข้ามไป ยังคงยืนท้าทาย กับสายลมแรงไม่ย่อท้อ ฉันมองเธอ...เห็นแววตา เจ้าดอกหญ้าไม่หวั่นไหว แม้ใครต่อใคร จะรังแกให้ช้ำให้เจ็บใจ ฟังเธอฟังอยาก..บอกคนดี จากวันนี้เป็นต้นไป ฉันจะหนาวจะร้อน.. จะเจ็บพร้อมเธอ เธอยังมี..มีอีกคนหนึ่ง จับมือและยืนข้างกาย ไม่ให้ดอกไม้ต้านลมอยู่ลำพัง ฉันรู้ซึ้งในใจ ถึงความดีงามของเธอ ฉันมองเห็นว่าเธอ อ่อนล้าเพียงใดในวันมืดมน จากนี้ฉันขอยืนยัน ขอปันเอาความทุกข์ทน ขอรับรู้ด้วยคนจะสายลมแรงแค่ไหน ไม่ว่าทางยาวไกลเท่าใด แต่ต่อให้มืดเพียงใด จะไม่มีวันที่เหงาใจได้เลย
24 พฤศจิกายน 2546 16:51 น. - comment id 184633
เอาใจช่วยดอกไม้ดอกนั้นอีกแรงละกันนะ
25 พฤศจิกายน 2546 15:37 น. - comment id 184873
พายุและฟ้าฝน อาจะหล่นหาเธอฉัน แต่จะไม่ย่อท้อจะสู้ต่อในทุกวัน เมื่อมีเธอเคียงข้างฉันนั้นเรื่อยไป *-*ขอให้เคียงข้างตลอดเส้นทางนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ*-*
25 พฤศจิกายน 2546 19:06 น. - comment id 184951
เป็นแค่คนหนึ่ง ในโลกใบเก่า..ชีวิตช่างเงียบเหงา ไม่เคยได้เห็นความจริง มีพร้อมทุกอย่างและมีในทุกสิ่ง อยากบอกว่าความจริงฉันเดียวดาย เธอนั้นก็อยู่ในโลกใบหนึ่ง ที่ฉันเอื้อมไม่ถึงและยังไม่เคยได้เข้าใจ เธอเหมือนลมผ่านผ่านมาในหัวใจ ต่อเติมชีวิตฉันให้สดใส แค่เพียงได้พบเธอแค่เพียงได้รักเธอ อยากอยู่กับเธอตลอดไป จะนานเพียงไหนใจฉันก็มีแต่ภาพเธอ แม้ความจริงไม่เห็นมีเธออยู่ข้างกาย ก็มีเพียงเธอผู้เดียวที่ทำเพื่อฉันมากมาย ใจฉันจะมีแต่เธอคนนี้...ตลอดไป ^__^ คิดถึงคะ
26 พฤศจิกายน 2546 08:57 น. - comment id 185067
ว้าว เพื่อนเราหวานก็เป็นแฮะ แหมแอบมาทึ้งซึ้งกันนะ ตั้งแต่รู้จักกันมา เพิ่งรู้นะเนียะว่าเพื่อนฉันก็มีความหวานกะเค้าเหมือนกัน ยัยเปิ้ล
26 พฤศจิกายน 2546 18:17 น. - comment id 185208
คิดถึงเธอเช่นกันนะทุกคน ด้วย ยัยหนิงหรือเนี่ยะ ไม่เห็นเมล์มาคุยกันอีกเลยนะ