คือวิญญาณแห่งวิชาราคะจริต สิงให้ความถูกผิดรู้คิดชั่ว กอบให้สุขระหว่างเสพไม่เคยกลัว เพราะปีศาจสิงใจทั่วเป็นสีเทา เพราะจรรยาจริยะขาดสติ จึงแตกผลิขากกิเลสให้เกิดเขลา กลายเป็นซากความสุขให้ซึมเซา เป็นความเศร้าจับเจ่าอยู่กับใจ เป็นความทุกข์เกินท้นระทดท้อ ชีวิตหนอเหี่ยวกะล่องนั่งร้องไห้ หลังวิญญาณราคะละออกไป ความรู้ผิดคิดได้ก็ตายแล้ว สงสารก็สงสาร ใจที่กร้านอกคงเดาะสะแด่วแห้ว!
ผมชื่อโจ้ 21 พ.ย. 2546 13:53 น. - ID 41778 
1650
5
0
21 พฤศจิกายน 2546 14:05 น. - comment id 183555
......
21 พฤศจิกายน 2546 14:23 น. - comment id 183563
:~)
21 พฤศจิกายน 2546 19:28 น. - comment id 183640
น่าสงสารคุณแม่ของเด็กนะครับ...ทำไมไม่ไปหาหมอเพื่อตรวจสอบดูอาการทางประสาทซะบ้าง มีลูกก็ไม่มีเวลาอบรม มีสามี สามีก็ซ้อม....
21 พฤศจิกายน 2546 19:34 น. - comment id 183643
หน้าส่วนตัว
สิ่ง..ที่รับรู้..อาจไม่ใช่...
ค้นหา..อภัย...
..เริ่มใหม่.. ในเหตุผล..
วิเคราะห์..จิตที่สับสน...
มองคน..ให้เข้าใจ...
เด็กน้อย..อาจทำผิด..
..ชี้สักนิด.. ต้องอภัย..
..ผิด..เพราะใคร...
ช่วยถามไถ่...ผู้ใหญ่...ให้..ผมที..
21 พฤศจิกายน 2546 23:35 น. - comment id 183728
๏ เพราะหลงกลวนตามกามราคะ จึงมิผละผลักตนให้พ้นปลัก หลงความใคร่ใช่แน่คือแท้รัก คนเขาทักถามคำจึงสำนึก ว่าสังคมชมหรือเขาถือผิด ครูกับศิษย์สู่สองมิตรองตรึก ระเริงกามตามจิตจนติดลึก ยิ่งห้าวฮึกยิ่งหดหู่อดสูนัก ๚ะ๛
22 พฤศจิกายน 2546 01:30 น. - comment id 183827
เรื่องแบบนี้พูดยาก และค่อยข้างลำบากเสมอ ไม่ว่าเขาว่าเราที่เจอะเจอ ก็อาจเผลอพลั้งได้เหมือนกัน *-*เห็นใจทุกฝ่ายที่กำลังสับสนกับการกระทำที่ผ่านมาของทั้งสองฝ่ายนะค่ะ แต่สำหรับเรื่องนี้ ไม่ว่าใครก็เกิดได้ทั้งนั้น จึงไม่อยากโทษทั้งคู่ทั้งศิษย์และครู เพราะอายุเขายังน้อยด้วยกันทั้งคู่ แต่สำหรับงานกลอนไพเราะค่ะ*-*
22 พฤศจิกายน 2546 02:43 น. - comment id 183864
น่าเวทนา
23 พฤศจิกายน 2546 14:30 น. - comment id 184359
นี่ล่ะหนา มนุษย์
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
