ถึงเจ้าหญิงแห่งกาลเวลาฯ

เมธี หล่อประจักษ์ศิริ

ก่อนจะนอนนึกถึงเจ้าที่เฝ้าหา
นึกถึงตางามเหมือนพระจันทร์ฉาย
เปล่งประกายพริ้วพริ้วเป็นริ้วลาย
ไม่มีหายจากห้วงคำนึงฝัน
มองดวงจันทราเวลาคิดถึงเจ้า
อยากให้เราสองคนได้ผูกผัน
หากได้อยู่ด้วยกันคงเหมือนฝัน
เธอกับฉันคู่กันตลอดไป
จันทร์เต็มดวงดวงใหญ่ในฟากฟ้า
คนบอกว่าช่างสวยเหมือนอย่างฝัน
แต่ถ้าถามกับพี่ว่างามจันทร์
ยังไม่ทันเทียบเจ้าที่เรารอ
พี่เฝ้ารอเมื่อไหร่จะใกล้เจ้า
น้องนั้นเหล่าคิดเห็นอย่างไรหนอ
หวังว่าเจ้าน้องนั้นก็เฝ้ารอ
ให้สองหน่อเรานั้นได้มั่นใจ
เห็นเมฆาบดบังจันทร์ส่องแสง
สุดแสลงในจิตคิดไฉน
เหมือนดังพี่กับน้องที่ต้องใจ
อยู่กันไกลมองไม่เห็นหน้ากานดา
***มอบให้กับเจ้าหญิงแห่งกาลเวลาฯ				
comments powered by Disqus
  • tiki

    18 พฤศจิกายน 2546 01:30 น. - comment id 182593

    ฝ่ากาลเวลามาอ่าน
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    18 พฤศจิกายน 2546 10:24 น. - comment id 182650

    เป็นกำลังใจครับ
  • ตะแหง่ว

    18 พฤศจิกายน 2546 15:57 น. - comment id 182699

    น่าอิจฉาเนอะ อิ อิ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    19 พฤศจิกายน 2546 00:23 น. - comment id 182909

    เป็นบทกลอนใสใสเมื่อได้อ่าน
    แล้วอยากสารต่อขอบอกไว้
    แต่ก็ไม่ใช่เจ้าหญิงแห่งกาลเวลาที่เอ่ยนัย
    จึงขอแค่ชมบทกลอนใสใสไพเราะเหลือเกิน
    
    ***กลอนไพเราะมากเลยค่ะ  ขอให้สมหวังนะค่ะ***

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน