สายธาร ลำเล็กๆ ลำหนึ่ง เป็นสายซึ่ง ชุบเลี้ยง ชีวีฉัน เป็นแหล่งซึ่ง โอบอุ้ม พฤกษานานาพรรณ เป็นดั่งสวรรค์ ของทุกชีวี ต้นไม้ต้นน้อยค่อยเติบใหญ่ แตกกิ่งก้านใบ ชูช่อ ดูสุขี สัตว์น้อยใหญ่ อาศัยเงาร่ม พรมชีวี เขียวขจี ไปทั่วทั้ง ท้องทุ่งนา เจ้านกน้อย หากิน ตามลำน้ำ สุขสำราญ กับฝูงปลา ที่ตามหา อีกเก้งกวาง ช้างม้า ตามกันมา ต่างเสาะหา อณาจักร กันวุ่นวาย นี่แหละหนา ธรรมชาติ ที่สมบูรณ์ ให้อาดูร สูญสิ้น แตกสลาย ด้วยผู้คน ไร้สำนึก มีมากมาย ต่างทำลาย สิ่งดีดี ยากเยียวยา...
17 พฤศจิกายน 2546 16:19 น. - comment id 182459
มนุษย์มักมองไม่เห็นคุณค่าของสิ่งที่อยู่ในมือ ตราบเมื่อสูญเสียมันไปแล้วจึงได้รู้ว่าของสิ่งนั่นมีคุณค่าเพียงใด ธรรมชาติก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่มนุษย์เราแกล้งทำเป็นหลงลืม กว่าจะนึกได้ไม่รู้ว่าต้องสูญเสียอีกสักเท่าไร
17 พฤศจิกายน 2546 16:31 น. - comment id 182464
ธรรมชาติเป็นสิ่งสวยงาม น่าเสียใจที่มนุษย์ไม่เห็นคุณค่า
18 พฤศจิกายน 2546 01:49 น. - comment id 182602
:)
18 พฤศจิกายน 2546 12:24 น. - comment id 182661
ข้าวปล้อง*** กว่ามนุษย์จะรู้ ก็คงจะต่อเมื่อสูญเสียสิ่งที่ตัวเองรักนะเจ้าคะ..ว่ามั้ย ตะแหง่ว*** มนุษย์เห็นคุณค่าของธรรมชาติ..เพียงแต่..เห็นแล้วก็เท่านั้นน่ะ..อิอิ tiki**** ๑^_^๑
18 พฤศจิกายน 2546 18:04 น. - comment id 182748
ธรรมชาติเป็นสิ่งมีค่า ควรจะรักษาดูแล แต่บางคนเป็นผู้เพียงแต่ ใช้แต่ไม่ยอมดูแลเสียที ***ธรรมชาติเป็นสิ่งที่ควรรักษาแต่คนบางคนก็ไม่ยอมรักษาจริง ๆ จึงกลายเป็นเรื่องเศร้าเลยนะค่ะ กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ***
23 พฤศจิกายน 2546 02:06 น. - comment id 184200
ผู้หญิงไร้เงา**** ขอบคุณนะเจ้าคะที่แบ่งปันความคิดดีๆมาให้กัน***@^_^@
27 ธันวาคม 2546 15:08 น. - comment id 195084
ธรรมชาติคือส่วนหนึ่งของชีวิต เป็นลิขิตสร้างมาจากสวรรค์ หากพวกเราไม่ช่วยดูแลกัน ธรรมชาติที่ฉันรักต้องหายไป.................
6 มกราคม 2547 23:19 น. - comment id 198932
ธรรมชาติมีคุณค่าแต่มนุษย์ไม่ถนักที่จะรักษามีแต่ช่วยกันทำลาย T_T
6 มกราคม 2547 23:23 น. - comment id 198934
ธรรมชาติมีคุณค่าแต่มนุษย์ไม่ถนักที่จะรักษามีแต่ช่วยกันทำลาย T_T