สาลิกาเขียว

นกตะวัน


แว่วสำเนียงเสียงนกวิหคไหน			
แทรกทั่วไพรในพนาผืนป่าสน
เสียงแหบแห้งแกล้งฟังดังพิกล			
เหมือนใครบ่นจนเบื่อเมื่อได้ยิน	
แล้วนกนั้นพลันผินบินลัดเลาะ			
โผลงเกาะละเมาะไม้ให้เห็นสิ้น
ขนเขียวสดงดงามยามหากิน				
ปากแดงสิ้นสวยงามอร่ามเด่น
ดั่งหญิงสาวใส่เขียวเฟี้ยวชะมัด			
ทั้งเปรี้ยวจัดรัดรึงใจให้ใครเห็น		
ทาปากแดงแต่งดีใช้สีเน้น				
เธอสวยเย็นเด่นเสมอยามเผลอมอง
แต่สำเนียงเสียงหล่อนใยค่อนแย่			
กระด้างแท้แม่คุณแสนขุ่นหมอง	
ใครได้ยินรีบผินมาไม่น่ามอง			
ต่างทิ้งน้องหมองเศร้าเหงาคนเดียว				
comments powered by Disqus
  • tiki

    17 พฤศจิกายน 2546 19:30 น. - comment id 182524

    สงกะสัยว่าตระกุลเก่าแถวทะเลทรายค่ะเอิ๊กก
  • ผู้หญิงไร้เงา

    18 พฤศจิกายน 2546 17:43 น. - comment id 182735

    สาลิกาตัวนี้ที่พบเห็น
    คงจะเป็นเหมือนยิ่งและมิ่งขวัญ
    ที่สวยแต่รูปกายในครามครัน
    ส่วนเสียงนั้นไม่ไพเราะเสนาะเลย
    
    ***กลอนไพเราะมากเลยค่ะ***

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน