หน้าส่วนตัว
เปรียบโลกคือละครหลายตอนจบ
มีอยู่ครบสุขเศร้าให้เราฝ่า
ผ่านหัวเราะบอบช้ำเสียน้ำตา
ต่างลีลาชีวิตสิทธิ์ของใจ
บ้างท้อถอยล้มลงตรงเริ่มต้น
บ้างสับสนหนทางที่สร้างใหม่
บ้างจุดหมายปลายทางช่างห่างไกล
บ้างกล้าไปสูงสุดประดุจดาว
ค่อยเปลี่ยนแปลงปรับสู้เรียนรู้โลก
เผชิญโชคโศกซ่อนผ่านร้อนหนาว
แพ้ชนะหมดเปลืองกับเรื่องราว
แต่ละก้าวบทเรียนเวียนวกวน
บทนิยามความหวังยังมีมอบ
คำหวานปลอบมีให้เมื่อใจหม่น
เราต่อสู้รันทดด้วยอดทน
กับถนนมายาที่ท้าทาย
วันนี้อาจเหนื่อยนักจงพักร่าง
เพื่อรอสร้างพรุ่งนี้มีความหมาย
ร่วมรังสรรค์วาดฝันสู่บั้นปลาย
แต่งนิยายสวยงามความเป็นจริง
ทุกแห่งหนบนโลกโศกจะไร้
เมื่อหัวใจแกร่งกล้าฝ่าทุกสิ่ง
แม้บทบาทอาจต่างแนวอ้างอิง
พร้อมจะวิ่งต่อสู้ไม่รู้แพ้
แววดาว 16 พ.ย. 2546 14:23 น. - ID 41532 
2109
5
0
16 พฤศจิกายน 2546 17:30 น. - comment id 182183
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=314 โลกคือละคร ทุกคนต้องแสดง ทุกคนทนไป อย่าอาลัย ยิ้มกันสู้ไป จะได้สบาย สุขกันเถอะเรา เศร้าไปทำไม อย่ามัวอาลัย คิดร้อนใจไปเปล่า เกิดมาเป็นคน อดทนเถอะเรา อย่ามัวซมเซา ทุกคนเราทนมัน โลกคือละคร อย่าอาวรณ์เลย สุขทุกข์อย่างเคย รักแล้วเป็นเช่นกัน ปล่อยไปตามบุญ และกรรมบันดาล อย่ามัวโศกศัลย์ ยิ้มสู้มันเป็นไร เชิญ สำราญ ร่วมเบิกบาน ดวงใจ ลืม ทุกข์ไป ทำให้ใจ เริงรื่น สุขกันเถอะดี อย่ามัวรีรอ อย่าทำหน้างอ ยิ้มนิดพอใจชื่น ชีพจะดำรง อยู่ยงคงคืน ต่ออายุยืน ยิ้มนิดเดียวให้ชื่นใจ โลกคือละคร ทุกคนต้องแสดง ทุกคนทนไป อย่าอาลัย ยิ้มกันสู้ไป จะได้สบาย สุขกันเถอะเรา เศร้าไปทำไม อย่ามัวอาลัย คิดร้อนใจไปเปล่า เกิดมาเป็นคน อดทนเถอะเรา อย่ามัวซมเซา ทุกคนเราทนมัน โลกคือละคร อย่าอาวรณ์เลย สุขทุกข์อย่างเคย รักแล้วเป็นเช่นกัน ปล่อยไปตามบุญ และกรรมบันดาล อย่ามัวโศกศัลย์ ยิ้มสู้มันเป็นไร เชิญ สำราญ ร่วมเบิกบานดวงใจ ลืม ทุกข์ไป ทำให้ใจเริงรื่น สุขกันเถอะดี อย่ามัวรีรอ อย่าทำหน้างอ ยิ้มนิดพอใจชื่น ชีพจะดำรง อยู่ยงคงคืน ต่ออายุยืน ยิ้มนิดเดียวให้ชื่นใจ โลกคือละคร ทุกคนต้องแสดง ทุกคนทนไป อย่าอาลัย ยิ้มกันสู้ไป จะได้สบาย โลกคือละคร ทุกคนต้องแสดง ทุกคนทนไป อย่าอาลัย ยิ้มกันสู้ไป จะได้สบาย...
16 พฤศจิกายน 2546 18:02 น. - comment id 182204
ยิ้ม...ให้กำลังใจอิอิ
16 พฤศจิกายน 2546 23:18 น. - comment id 182276
มาร่วมสร้าง สะสางกัน กลั้นใจก่อ ไม่รีรอ ล้อเล่น เค้นจุดหมาย เดินทางฝ่า ฝึกฝน กลมากมาย อันตราย ไม่ท้อแท้ ทุ่มเททำ
17 พฤศจิกายน 2546 12:17 น. - comment id 182383
....ถ้าเธอเหนื่อยนัก หยุดพักเสียก่อน ล้มตัวลงนอนแนบตักฉันนี่ จะหนาวจะร้อน จะคอยพัดวี หลับฝันถึงสิ่งดี หลีกนีสิ่งเลว.... มาร้องเพลงให้ฟังค่ะ สู้ต่อไปนะ พี่แววดาว...
17 พฤศจิกายน 2546 13:02 น. - comment id 182400
หากเหนื่อยนัก ขอจงหยุดพักเสียก่อน อย่าใจร้อน รีบไปเดี่ยวไม่เข้าที...............ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกๆ คน ค่ะ.....
17 พฤศจิกายน 2546 15:50 น. - comment id 182449
โลกคือละครซ่อนมายา มีทุกรูปแบบมาพาใจเศร้า ทั้งสุขทุกข์อยู่ใกล้ในตัวเรา เป็นเหมือนเงามายาค่าคู่คน ***กลอนไพเราะความหมายดีมากเลยค่ะ ชอบบทนี้มากเลยค่ะ***
4 มกราคม 2547 12:54 น. - comment id 197561
อะหือ.....คมมาก ๆ เลยกลอนบทนี้ แต่งได้เยี่ยมมากครับ ขอชมเชยจากใจจริง....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
