ความรู้สึกของฉันในตอนนี้ คงไม่มีอะไรดีๆให้ค้นหา เนื่องจากหัวใจฉันเริ่มด้านชา กับการปฏิบัติแบบไร้ค่า...จากตัวเธอ ทุกๆวันที่ยังทนคบ ก็เพราะฉันไม่อยากจบ..ยังห่วงหา ไม่อยากนั่งคิดถึงวันเวลาดี--ดีที่ผ่านมา ไม่อยากจัต้องอยู่อย่างไร้ค่าไปวัน--วัน ไม่รู้ว่าตอนนี้รักเธอแค่ไหน แต่รู้ว่าถ้าขาดเธอไปใจคงหม่นหมอง และไม่รู้ว่าตอนนี้มีใครเข้ามาจับจอง เป็นเจ้าของหัวใจเธออยู่ทุกวัน ฉันไม่อยากสร้างวิมานในอากาศ ไม่อยากต้องมานั่งวาด-- ปั้นฝัน--เรื่องเราสอง ไม่อยากทนเห็นหญิงทั้งหลายที่หมายปอง ไม่อยากจะมองภาพเทอให้ปวดใจ พยายามนั่งทบทวนความรู้สึก นั่งนึกถึงเรื่องราวของวันข้างหน้า สมมติว่าต้องเสียเธอไปจะเกิดอะไรขึ้นมา จะต้องทนช้ำช้า--ช้า หรือเริงร่ากับตัวเอง ไม่กล้าตัดสินอะไรทั้งนั้น เพราะไม่รู้ว่าผูกพันกับเธอเท่าไหร่ ไม่รู้ว่าเยื่อใยของห้องหัวใจ จะแน่นเหนียวแค่ไหนเมื่อเทียบกับการตัดลา ฉันคิดแต่ว่า จะไม่รักเขา พยายามขัดเกลาสอนหัวใจไม่ให้ใฝ่หา พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้เกิดเรื่องค้างคา พยามยามทำไม่ให้เกิดปัญหาของหัวใจ แต่ใครๆต่างก็รุมบอก ว่าอาการที่แสดงออกคือรักเขาแค่ไหน ยอ่งปิดกั้นมาก--ยิ่งรักมาก--ยิ่งห่วงใย ยิ่งถ้าห่างไกล--ทุกวินาทีหัวใจ..จะร้อนรน แต่ถ้ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ฉันคงเจอสิ่งที่ยากแก้ไข เพราะไม่รู้ว่าจะต้องทำไง** ไม่อยากจะต้องเจ็บช้ำหัวใจ!!ให้คนอย่างเธอ
15 พฤศจิกายน 2546 03:10 น. - comment id 181713
เมื่อรู้สึกว่าจะต้องสูญเสีย ก็รู้สึกอ่อนเพลียเสียมากหนา แต่เมื่ออยู่แล้วก็ต้องปวดอุรา กับการที่เธอไม่เห็นในตัวเรา จะไปก็รู้ว่าใจเจ็บ จะอยู่ก็หนาวเหน็บด้วยเจ็บร้าว แต่ก็ยังไม่กล้าตัดสินใจในเรื่องราว เพราะจะไปหรืออยูก็ปวดร้าวทุกคราวไป ***กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ ส่วนความรู้สึกในเรื่องดังกล่าว ความรักมักไม่ต้องการความสูญเสีย เพราะสิ่งที่ต้องเสียคือเสียเวลากับการเริ่มต้นและเสียดายเวลาที่ผ่านมา แต่เมื่อต้องอยู่ก็รู้สึกปวดร้าวอีกเช่นกัน ทำให้ยากที่จะตัดสินใจอย่ากลอนว่าไว้จริง ๆ ค่ะ (ชอบกลอนบทนี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ)***
15 พฤศจิกายน 2546 05:15 น. - comment id 181722
รักมากแค่ไหน เธอไม่เคยดูออกบ้างหรอ ยิ่งนาน ยิ่งรัก ยิ่งพบพักตร์ก็ยิ่งละเมอ ฉันรักเธอนะเธอ รักเธอ รักเธอ อยากให้เข้าใจ แต่สิ่งๆหนึ่ง ที่มั้นแบ่งครึ่งเธอกับฉันไว้ ก็คือคำว่าเพื่อนที่ฉันก้รู้อยู่แก่ใจ แค่คำนั้นไซร้หาได้ทำให้ฉันตัดใจไปจากเธอ ++รักเพื่อน รักเธอ ไม่รักฉันบ้างหรอ ฉันรักเธอจริงๆๆ++ ++ถึงแม้รักจะทำร้ายกัน ฉันก็พร้อมที่จะฝ่าฟัน เพื่อให้ได้มันมา++
15 พฤศจิกายน 2546 10:09 น. - comment id 181756
กลอนเพราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ อ่านแล้วได้อารมณ์ดีจังเศร้าจังเลยเนอะ เฮ้อ!! - - - - - - - - - - - - - - - - ....ไม่รู้ว่ารักเธอมากแค่ไหน แต่ยังไม่อยากจากไป...หาสิ่งใหม่ที่น่าค้นหา ยังรอ..ให้คนดี...เห็นคุณค่า อาจเพราะเสียดายเวลา...ที่เคยผูกพันธ์ ((( แหะๆ เอากลอน((เน่าๆ)) มาฝากค่ะ)))
15 พฤศจิกายน 2546 13:07 น. - comment id 181850
ชื่อว่าบาร์บีคิวน่าปิ้งครับ หมูเนื้อตับมีบ้างมั๊ยขอซักไม้ สัปปะรดแก้เลี่ยนอย่าบอกใคร จ่ายตังค์ไปมีทอนมั๊ยมีแบงค์พัน.........
15 พฤศจิกายน 2546 17:53 น. - comment id 181926
อืมม์ มาเห็นสนิมออกอาการเดียวกัน พี่ทิกิเลยหยุดขยันเป็นนักชิมไปชั่วคราว รู้แต่ว่าครั้งก่อนดึกดื่นแสนปวดร้าว ทำไส้บิดหาวสะอึกอกแสน ด้วยเห็นชื่อบาร์บีคิวใจนั้นมิเหมือนแม้น แล่นไปคิดถึงบาร์บีคิวแสนอร่อย ขอให้น้องน้อยจงคลายระทมรัก
15 พฤศจิกายน 2546 20:17 น. - comment id 181951
เพราะมากค่ะ โดนจิงๆๆเลย มาเป็นกำลังใจค่ะ