เธอเอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาให้ฉัน ปลอบโยนกันให้ฉันหยุดร้องไห้ เพียงเท่านั้นฉันก็หลงคิดไปไกล ว่าเธอนั้นมีใจมอบให้มา หลงละเมอเพ้อไปว่าเธอรัก เธอเป็นห่วงเป็นใยฉันนักหนา แต่แล้วกลับคิดผิดไปตลอดมา เพิ่งจะได้รู้ว่าที่ผ่านมา..คิดไปเอง
14 พฤศจิกายน 2546 22:52 น. - comment id 181604
มันสมควรเจ็บใช่ไหม ดิ้นรนใช่ไหม ก็ช้ำใจไปอย่างนี้ ผิดที่ฉันก็เจ็บที่ฉันไม่ดูตัวเองให้ดี เธอบอกรักบ้างไหมไม่เลยไม่เคยซักคำก็ไม่มี ปวดใจซักทีก็ควรอยู่แล้ว ผมมันก็พวกคิดไปเองเหมือนกันครับ ^^
14 พฤศจิกายน 2546 23:28 น. - comment id 181613
เผลอตัวเผลอใจให้กับเทอ เพียงเพราะเทอส่งยิ้มมาให้ชั้น แอบฝันแอบเพ้อไปทุกวัน ทั้งๆที่มันอค่รอยยิ้มจากเพื่อนคนนึง...
15 พฤศจิกายน 2546 02:45 น. - comment id 181698
ฉันคิดว่าเธอห่วงใย และมีใจคอยห่วงหา แต่แล้วกลับไม่ใช่เสมอมา เพราะเธอมีเขาหนาที่มีค่าในหัวใจ *** เป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ และดูแลตัวเองด้วยช่วยนี้ทั้งฝนทั้งลมหนาวเดี๋ยวจะไม่สบาย ห่วงใยเสมอค่ะ***
15 พฤศจิกายน 2546 10:37 น. - comment id 181770
...หลงคิดไปเองว่าเธอ..ก็มีใจ สมควรเจ็บแล้วใช่ไหม...ที่เป็นอย่างนี้ หลงคิดไปไกล..ไม่เคยเจียมหัวใจเลยสักที ก็สมควรแล้วนี่...ที่ฉันต้องมี..น้ำตา... ....................................................... ....แวะมาให้กำลังใจค่ะ ...
15 พฤศจิกายน 2546 17:37 น. - comment id 181919
เพราะมากเลยเพื่อน
15 พฤศจิกายน 2546 17:37 น. - comment id 181920
เพราะมากเลยเพื่อน
15 พฤศจิกายน 2546 20:21 น. - comment id 181953
โดน จาย มากส์ๆๆ