วันหนึ่งในฤดูเหงา

เมลโล่

ความเหงาที่อยู่ในใจฉัน
มันไม่เคยจะเลือนหาย
แม้ทุกวันได้พบคนมากมาย
ข้างกายฉันแท้จริงมีแค่เงา
มันเป็นเหมือนความหนาวเหน็บ
เย็นยะเยือกเจ็บลึกในใจฉัน
นั่งเหม่อมองคนรอบตัวอยู่ทุกวัน
ยิ่งชอกช้ำเจ็บแปลบแสบหัวใจ
ไม่มีใครเลยหรือช่วยเราได้
ให้ฉันคลายความเหงาเบาลงบ้าง
ใจคอจะปล่อยให้คนอ้างว้าง
ทรมาณเจียนขาดใจหรือไงกัน				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    13 พฤศจิกายน 2546 23:05 น. - comment id 181312

    ฉันเหงาเหลือเกินคนดี
    ด้วยตอนนี้ยิ่งอ้างว้าง
    ไม่มีใครเดินร่วมทาง
    มีแต่ความอ้างว้างและเหงาใจ
    
    ทำไงดีหละทำไง
    ถึงจะได้มีใครใส่ใจชิดใกล้
    ถึงจะได้หายเหงาเศร้าใจ
    ฉันต้องทำไงช่วยบอกฉันที
    
    ***กลอนน่ารักดีค่ะ  มาอยู่เป็นเพื่อนแก้เหงานะค่ะ***
  • 4501

    14 พฤศจิกายน 2546 00:59 น. - comment id 181334

    ไปดื่มเหล้าแก้เหงากะพ๊มไหมขอรับ อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน