๏ ลืมตาตื่นตอนเช้าราวเจ็ดแปด แสงสีแสดสาดส่องเข้าห้องหับ ลุกขึ้นจากที่นอนก่อนลาลับ แล้วเร่งพับที่นอนไม่ร้อนใจ ก่อนจะทำอย่างอื่นหลังตื่นนอน ไม่รีบร้อนก่อนทำกิจอันไหน เข้าเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ที่ทิ้งไว้ รันโปรแกรมไว้ทั้งคืนให้ตื่นดู พอเปิดมาเห็นข้อความเพื่อนฝากฝัง ว่าเราตื่นเร็วจังแต่เช้าตรู่ กดคียบอร์ดตอบไปให้ได้รู้ ว่าเพิ่งตื่นเมื่อครู่รู้ไหมเพื่อน แล้วบอกลาเพื่อนเราในเช้านี้ ยังไม่ทันได้ที่จะมีเหมือน ตั้งแต่ตื่นจิตนั้นคอยย้ำเตือน ไม่แช่เชือนเข้าห้องน้ำล้างหน้าพลัน ในวันนี้มีหน้าที่รับผิดชอบ ได้รับมอบหมายมาเมื่อสายันต์ เก้าโมงแล้วถ้าไม่รีบเดี๋ยวไม่ทัน ย้ายกายพลันออกจากห้องจำจรไป พอออกมาพ้นห้องพบน้องเข้า เจ้าน้องเนาวรัตน์ภราไดย เจ้าเห็นพี่ไหว้พี่ไหว้ตอบไป สวนหน้าใสที่หน้าห้องมองน้องนาง โอ้ใยน้องนี่หนาช่างน่ารัก ยิ่งได้ทักทายเจ้าแต่เช้าสาง แม้ไม่ทันจะได้คุยกับนวลนาง ตาสว่างจิตสดใสในทันตาฯ ๏ แล้วออกเดินดุ่มไปที่ตึกหนึ่ง พอไปถึงชายตามองเหลียวหา เพื่อนในห้องชั้นสี่ที่เคยมา แต่เวลาเช้าไปไม่เห็นตัว เลยเดินเลยเข้าไปในช่องข้าง ที่เป็นทางขวางไว้ไฟสลัว เดินเข้าไปในใจไม่นึกกลัว เพราะเคยตัวหลายครั้งเราเคยมา มาหยุดอยู่ทางขวาตรงหน้าห้อง ไม่ทันร้องทันเรียกสำเนียกหา ท่านอาจารย์ก้าวออกบอกตามมา ไม่ทันอ้าทันเอ่ยเผยวจี ระหว่างเดินทางไปอาจารย์ท่าน ก็บอกงานที่ต้องทำในวันนี้ ว่าเราต้องไปทำคอมให้โทนี่ ท่านผู้ที่เป็นอาจารย์จากต่างเมือง พอพูดถึงอาจารย์ท่านผู้นี้ ท่านผู้มีสีผมออกเหลืองเหลือง ศาสตราจารย์แขกบ้านจากต่างเมือง ที่รองเรืองนิวซีแลนด์จากแดนไกล เดินเข้าไปในห้องพร้อมธงไชย เรายังได้สับสนยังสงสัย ท่านจะให้ข้าพเจ้าทำอะไร ไม่แจ้งใจจับคำสนทนา พอได้ฟังใจความสองท่านพูด ให้หัวปูดมึนงงเป็นหนักหนา เพราะสำเนียงเสียงท่านเจรจา เป็นภาษาอังกฤษคิดแล้วงง แต่พอจับใจความตามพอได้ ท่านจะให้ใส่ฮาร์ดดิสก์เอาไฟล์ลง แต่เครื่องท่านไม่เห็นเราต้องคง เอาไปลงที่เครื่องอื่นไม่ตื่นการ มานั่งรอ copy file ให้หน่ายจิต เฝ้าเคร่งคิดเรื่องเรียนเรื่องเขียนอ่าน file มันใหญ่คงต้องใช้เวลานาน ค่อยค่อยอ่านค่อยค่อยเขียนลำเลียงไป นึกถึงตอนออกห้องเห็นน้องนุช มาสะดุดพบเจอเธอที่หมาย คิดคิดไปเหมือนฝันมากล้ำกลาย ไม่เสียดายที่รีบออกนอกห้องเรา ขอเพียงได้เห็นน้องวันละหน่อย เหมือนดั่งได้เห็นพลอยพลอยหายเหงา เพียงทุกเช้าได้เห็นหน้าน้องเนาว์ คงเป็นเช้าที่สดใสใจเบิกบานฯ
12 พฤศจิกายน 2546 15:08 น. - comment id 180769
เห็นน้องนานนานไปเหมือนไก่ได้พลอย น้องสวยเลิศลอยทำพี่ตาลอยอยากได้ชม
13 พฤศจิกายน 2546 00:52 น. - comment id 180975
เมื่อไดอารี่ที่คุณเขียน ฉันก็ตอบแบบเรียนที่เขียนอ่าน ผ่านอักษรเป็นกลอนเขียนเวียนตะการ ว่าคุณเขียนให้ฉันอ่านได้แสนดี ***เรียบเรียงได้ดีมากๆๆๆเลยค่ะ***
12 มกราคม 2550 16:05 น. - comment id 196872
กลอนไพเราะดีแต่น่าจะมีมากกว่านี้