ไอ้ทีแรกว่าจะแต่งแบบเล่นเล่น พอแต่งเป็นอยู่บ้างอาจารย์บอก ไม่ได้เก่งไม่ได้กาจเท่าไหร่หรอก ไม่ได้หลอกบอกจริงสิ่งที่เป็น พอแต่งไปแต่งมาชักสนุก จะพุดลุกพุดนั่งยังคิดเห็น จะเอื้อนเอ่ยคราใดให้กลายเป็น เฝ้าครุ่นเค้นเป็นคำกลอนสอนตัวเอง เริ่มแรกแต่งกลอนเปล่าเราว่าง่าย ในตอนบ่ายวันฟ้าใสไม่รีบเร่ง ไม่มีใครคุยมาเราบ้าเอง ทำอวดเบ่งไม่เกรงใจคนใกล้ตัว พอได้แต่งเรื่องสองของมันขึ้น ทำหน้ามึนมึนไปที่ในหัว พอแต่งไปแต่งมาชักเมามัว เอาเรื่องตัวเรื่องเขามาเล่าความ พอแต่งมากก็ชักคล่องเหมือนท่องป่า คนบ้าบ้าบอบอไม่ขอขาม พอแต่งไปเริ่มมีความพยายาม แต่งให้งามแต่งยังไงช่วยไขที ได้ลองอ่านนิราศท่านสุนทร แล้วให้ย้อนมาดูงานของเรานี้ ไปเปรียบเทียบกับท่านยอดกวี เหมือนดวงไฟหรี่หรี่กับจันทรา พอแต่งมากแต่งไปให้เพ้อพก ในหัวอกคิดแต่แต่งแรงคนบ้า เจออะไรคิดเป็นกลอนทุกเวลา อนิจจาเขียนไม่เป็นเล่นเรื่อยไป
12 พฤศจิกายน 2546 01:35 น. - comment id 180688
แต่งไม่เป็นไม่เป็นไรใครไม่ว่า แต่ต้องเอาเวลามาฝึกฝน ทุกๆคนเขาเข้าใจเขาไม่สน มีอะไรให้เขาอ่านแต่ไม่สัปปดน ทุกทุกเขาก็ชอบก็ตอบเอง คิดอะไรคิดไปทำไมมาก ตัวเราอยากที่ทำให้มันผสมแต่แต่งมาแต่งไปชักชอบกลเป็นสิบๆหนก็ยังไม่ผสมคำสัมผัสกลอนฯ *** อย่าไปคิดอะไรมากเลยๆๆๆๆไม่มีใครเก่งมาจากในครรถ์หรอกทุกๆคนก็เรียนรู้กันมาก่อนทั้งนั้นแหละนะลองไปอ่านของเราดูสิยิ่งไม่ได้เรื่องแต่เราไม่สนใจอ่ะใจรักซะอย่างแล้วก็จะพยายามแต่งต่อไปด้วยอ่ะ.***
12 พฤศจิกายน 2546 15:00 น. - comment id 180763
พยายามดีแล้วอย่าทอดทิ้ง ทุกทุกสิ่งกลอนจากใจไม่ต้องห่วง เขียนไปเถิด ในความรักและความลวง สิ่งทั้งปวงนั้นคือครูคู่วิชา
12 พฤศจิกายน 2546 21:36 น. - comment id 180929
อีกไม่นานเมธีคงจะสม กับคำคมทั้งหลายในใจนั่น เพียงแค่นี้มีแววก็แล้วกัน อีกไม่นานคงแชงผ่านเพื่อนแน่เลย จริงครับเราก็เช่นกันคิดแต่เรื่องกลอน แต่ลงได้วันละนิดหน่อยเท่านั้นเอง เป็นกำลังใจให้นะครับ
13 พฤศจิกายน 2546 00:13 น. - comment id 180968
แต่งกลอนตอนแรกแรก อาจมีคำแปลกแปลกมาให้เห็น แต่พอแต่งนานไปที่ควรเป็น ก็จะเห็นเป็นนักกลอนแน่นอนเอย ***กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ แหมฝีมือเหมือนกันนะค่ะเนี่ย***