รุ่งอรุณแดดอ่อนทาท้องฟ้า ที่ยอดหญ้าใบคามีน้ำค้าง มีแสงแดดสาดส่องมองเห็นทาง ใสกระจ่างแจ่มแจ้งให้แรงใจ เมื่อคืนวานพาลคิดจิตรันทด เศร้าสลดหดหู่มิรู้หาย คิดถึงเธอคงดีมิวางวาย เหมือนจะตายขาดใจไม่สมปอง เมื่อรุ่งเช้าวันใหม่เข้ามาถึง ฉันนี้จึงสดในไร้มัวหมอง ตื่นขึ้นมามองฟ้าทาสีทอง ใยเราต้องเสียใจในวันวาน แค่วันนี้ทำให้ดีกว่าวันเก่า อย่าไปเอาใจใส่เรื่องที่ผ่าน ถึงยังไงแค่เพียงเรื่องวันวาน แค่เพียงกาลผ่านไปไม่ต้องจำ ตั้งใจทำวันนี้ให้ดีกว่า ปล่อยเวลาเสียไปให้คิดขำ ในวันนี้ตั้งใจที่จะทำ ขอเพียงเธออย่าใจดำทำไม่แล ***แต่งไปแต่งมาก็เข้าเรื่องเดิมอีกแล้ว***
9 พฤศจิกายน 2546 15:19 น. - comment id 179874
ใช่ครับ ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
9 พฤศจิกายน 2546 17:24 น. - comment id 179935
..ความหมายสุดๆ คับ.. เพราะคับผม..^_^
9 พฤศจิกายน 2546 21:59 น. - comment id 180054
เช้าวันใหม่มาถึงถึงรู้ว่า เช้าวันเก่าที่อุราเราเศร้าหมอง ไม่เห็นจะเป็นไรในเมื่อเช้าวันใหม่ยังมีให้เรามอง แล้วเราจะเศร้าหมองกับเช้าวันเก่าที่เหงาไปทำไม ***แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชอบบทนี้นะค่ะ***