ฝากธาราคราเดือนเพ็ญ

แสงจันทร์งามนวลฉายพรายสาดส่อง
ส่ายตามองไม่เหว่ว้าคราเมื่อเห็น
สวยสะล่างหนักหนาคราเดือนเพ็ญ
ที่ลอยเด่นอยู่ไกลในนภา
.
เห็นสายธารธาราที่ว่าใส
ยิ่งทำให้ใจยิ่งคิดจิตโหยหา
รักที่ผ่านต้องละอานกาลไกลตา
จนเจ็บแปลบแสบอุราเหว่หว้าจริง
..
อธิษฐานด้วยดวงจิตคิดมุ่งมั่น
ขอฝากจันทร์ฝากรักฉันที่ฝันหา
ที่ราร้างพรากใจไปไกลตา
อย่าหวลมาหาข้าพาระทม

ฝากสายน้ำธาราว่าข้าหมาย
ตัดเยื่อใยขาดไปให้หมดสิ้น
ในวันนี้ขอสาปส่งปลงชีวิน
มลายสิ้นความรักนี้ที่หมองมัว
..
ขอเริ่มมีสิ่งใหม่ในดวงจิต
ให้นิมิตรแต่สิ่งดีที่ว่าหวง
ไม่เอาแล้วกาลเก่าเขลาคนลวง
ขอให้ผ่านกาลลับล่วงอย่าทวงเลย

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ใยไหม 7 พ.ย. 2546 22:30 น. - ID 41118

758

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/41118 ที่มา: - , ใยไหม

comments powered by Disqus

สาวแก้ว

7 พฤศจิกายน 2546 22:52 น. - comment id 179352
```
เก่งจ้า
```
สาวแก้ว

7 พฤศจิกายน 2546 22:54 น. - comment id 179354
```
เก่งจ้า
```

ผู้หญิงไร้เงา

8 พฤศจิกายน 2546 00:54 น. - comment id 179406

กลอนไพเราะมากเลยค่ะ  ขอให้มีความสุขกับวันลอยกระทงนะค่ะ

somebody

8 พฤศจิกายน 2546 01:06 น. - comment id 179414

....ฝากธาราคราจันทร์อันกระจ่าง
ส่องนำทางเดือนเพ็ญเป็นสักขี
ปล่อยกระทงลงท่าในวารี
ตัวข้านี้ขออภัยในคงคา
สิ่งที่นำทำให้แม่ไม่ปลื้ม
ขอให้ลืมโทษทัณฑ์นั้นเถิดหนา
ค่ำคืนนี้มีกระทงนำส่งมา
เพื่อบูชาแม่นี้ที่มีคุณ....

...............สวัสดีครับ.......................