อนิจจาเกิดมาอย่างโดดเดี่ยว อยู่คนเดียวมานานมันหนาวหนา ช่างโหดร้ายจริงหนอโชคชะตา ยังหวังว่าปีหน้าจะโชคดี ลอยกระทงปีนี้พอมีหวัง คงหลงทางมาบ้างนะปีนี้ อธิษฐานบนบานสิ่งที่ดี ขอให้มีเสียทีคนเห็นใจ ขอแต่เพียงสมหวังในชีวิต ทำให้จิตสดใสขึ้นบ้างหนา จะจงรักภักดีทั้งกายา ไปจนกว่าดินฟ้าจะมะลาย นี่เป็นเพียงอารมณ์ที่ขมขื่น ทุกวันคืนต้องทนเธอรู้ไหม ต้องอาศัยปากกาช่วยระบาย มาเป็นกลอนฝากไว้ในไทยเมล์ จะ
7 พฤศจิกายน 2546 21:14 น. - comment id 179327
ผูกติดกันซิครับ จะได้ไม่หลงทาง อิ อิ
8 พฤศจิกายน 2546 00:24 น. - comment id 179394
หากจะลอยกระทงให้ชิดใกล้ คงต้องใช้แค่ไม่เดี่ยวไม่เปลี่ยวเหงา หากจะลอยกระทงรักของสองเรา คงไม่ต้องให้ใครเขามาช่วยลอย ***กอลนน่ารักดีค่ะ แล้วไม่ชวนน้องตะแหง่วไปลอยกระทรงหรือค่ะ อิ อิ***
10 พฤศจิกายน 2546 17:11 น. - comment id 180242
อิ อิ ฝากถึงพี่หญิงนะคะ ตะแหง่วคงไปลอยกับสายรุ้งไม่ได้ เพราะไม่รู้จะไปเจอกันที่ไหน เอาไว้ลอยด้วยกันในความฝัน ดีกว่ามั้ย..สายรุ้ง