เพราะรักเธอแท้จริงยิ่งกล่าวขาน เพราะรักยิ่งยืนนานเกินขานไข เพราะรักดอกเธอหลอกลวงยังห่วงใย เพราะรักให้หัวใจไปหมดเลย เพราะรักยอมร้าวรวดเจ็บปวดยิ่ง เพราะรักจริงกว่าใครเกินใดเอ่ย เพราะรักยอมหมองไหม้หัวใจเอย เพราะรักเอ๋ยเคยปลาบปลื้มลืมไม่ลง เพราะรักพร้อมยอมพลีแม้ชีวิต เพราะรักพร้อมยอมดื่มพิษจิตลุ่มหลง เพราะรักพร้อมยอมโศกศัลย์รักมั่นคง เพราะรักพร้อมยอมซื่อตรงคงภักดี เพราะรักจึงยืนหยัดกัดฟันสู้ เพราะรักรู้หนทางไกลไม่เคยหนี เพราะรักจึงโหยหาทุกนาที เพราะรักโลกรมณีย์มีใดเทียม...
7 พฤศจิกายน 2546 18:51 น. - comment id 179293
เพราะรัก จึงมีรัก และเพราะรักแสนยิ่งใหญ่ เพราะรักโลกแลวิไล และใช่เพียงมีทุกข์ตรม เพราะรักจึงหวานชื่น ลืมขมขื่น แสนสุขสม เพราะรักหมื่นทุกข์ตรม- มลาย, สมดังใจปอง
7 พฤศจิกายน 2546 22:55 น. - comment id 179357
เพราะรักจึงมาหา เพราะรักหนาจึงคิดถึง เพราะรักคอยคำนึง เพราะรักจึงคิดถึงเธอ ***กลอนไพเราะมากเลยค่ะ แต่งได้ดีมากเลยค่ะ***
8 พฤศจิกายน 2546 11:57 น. - comment id 179464
ขอบคุณน่ะสำหรับกำลังใจ คือเรามองออกไปนอกหน้าต่างห้องเรียน เห็นฝูงผีเสื้อแสนสวยโบกโบยบินอย่างอิสระและมีความสุข ดูดดื่มน้ำหวานจากเกสรดอกไม้จากพรุ ... กลอนบทนี้ก็เลยเกิดขึ้นน่ะ
8 พฤศจิกายน 2546 12:02 น. - comment id 179465
โทษทีตอบผิดบท คำตอบนี้คือคำอธิบายกลอน เธอมาจากฝากฝั่งของความฝัน น่ะ สำหรับ เพราะรัก นึกสนุกน่ะ แต่งเล่นๆ
8 พฤศจิกายน 2546 16:13 น. - comment id 179523
งานดีค่ะ :))