๏ พราก...ดาวพราวพร่างแพร้ว........พรรณราย จันทร์...แจ่มวับแวมหมาย..............มอบเจ้า จาก...จิตคิดบรรยาย.....................ความเปรียบ- เปรยนา ฟ้า...ดั่งเทียบเรือนเหย้า.................แนบเนื้อนวลเสมอ ฯ ๏ พราก...กันพลันโศกไห้..............ใจถวิล จันทร์...ดับน้ำตาริน.....................ร่วงแล้ว จาก...คืนจวบวันชิน.....................ครวญคร่ำ ฟ้า...มืดดั่งน้องแก้ว-.....................ห่างให้กำสรวล ๚ะ๛ พรากดาวเดือนจากฟ้ายามราตรี เหมือนพรากพี่ห่างเจ้าให้เศร้าแสน โอ้กรรมเก่าเคยสร้างดั่งทดแทน ให้คับแค้นหัวอกวิตกจริง เคยเคียงข้างอ้างเอื้อนย้ำเตือนอยู่ ยังอดสูเศร้าโศกวิโยคยิ่ง ฟ้าข้างแรมไร้เดือนเหมือนอ้างอิง ว่าทุกสิ่งสิ้นไปคล้ายดาวเดือน
อัลมิตรา 5 พ.ย. 2546 23:57 น. - ID 41029 
1017
16
0
6 พฤศจิกายน 2546 00:13 น. - comment id 178953
๏ พราก ขวัญเคียงคู่เคล้า ครวญหา จันทร์ หม่นยามแรมลา ร่วงแล้ว จาก คืนค่ำลับตา ตรงสู่ วันใหม่ ฟ้า หม่นราตรีแคล้ว เคลื่อนคล้อยจากจันทร์ ฯ ..................................สวัสดีครับ.......................
6 พฤศจิกายน 2546 00:24 น. - comment id 178955
:)
6 พฤศจิกายน 2546 02:00 น. - comment id 178966
ฝีมือไม่เคยตกเลยนะครับ
6 พฤศจิกายน 2546 06:40 น. - comment id 178994
หน้าส่วนตัว
..อรุณสวัสดิ์คะ..พี่อัลมิ...
..ไพเราะมากเลยคะ...
6 พฤศจิกายน 2546 10:32 น. - comment id 179015
สวัสดีครับ ยังจำกันได้มั้ยครับ.....ผมหายไปนานเลย ชาตินี้จะมีปัญญาแต่งได้แบบพี่อัลมิตราหรือเปล่าก็ไม่รู้ เข้ามาแอบอ่านดูดีกว่า ของแท้ต้องอัลมิตรา..เท่านั้น...โอ้ววว...เยี่ยมไปเลยค่ะจอห์น....
6 พฤศจิกายน 2546 12:12 น. - comment id 179028
คุณใบบอนแก้ว .. ...สายเอย..สายหยุดเจ้า..........โรยลา สายเคลื่อนเลือนกลิ่นพา.........หม่นเศร้า กลีบเรียวกลับซีดครา.............ส่างกลิ่น ฤาหยุดสิ้นสวาทเจ้า-...............หล่นฟ้าเกลือกดิน ฯ ...สายเอย..สายหยุดย้ำ..........ความหอม เคยชื่นยามยืนดอม...............ก่อนนั้น กลับกลายบ่ายจำยอม.............พลัดพราก จำเก็บมือกอบกั้น..................จิตไว้ใจตรม ฯ คุณอกนิษฐ์ .. ไม่เจอกันนานคิดถึงจังเลย ...say anything , since............i dont ... have you dont cry , i dont want-.........to miss- a thing , always on.................my mind you and i , last kiss................let it be me ฯ คุณหมึกมรกต .. ขอบคุณค่ะ น้องเรน ..ทิวาสวัสดิ์จ๊ะ ขอบใจนะจ๊ะ คุณburst ..อัลมิตราจำคุณได้ค่ะ เมื่อต้นปีคุณมาลาไปบวช และยังนำภาพ+บรรยากาศมาแบ่งปันให้เพื่อนๆร่วมอนุโมทนาด้วยค่ะ รูปตอนหน้าหนาวที่คุณขึ้นดอยกับหวานใจของคุณก็น่ารักนะคะ จำได้กระทั่งกลอนที่คุณบอกว่าอ่านไปต้องเต้นแร๊พไปด้วยค่ะ ยินดีต้อนรับการคืนสู่เหย้าบ้านกลอนไทยอีกครั้งหนึ่งค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
6 พฤศจิกายน 2546 12:21 น. - comment id 179030
ศุกร์ เสพสรวลแซ่สร้อง สุรา หาย โศกโลกโสภา แจ่มแจ้ง สาย สวาทพลัดพรากมา จากอก อุ่นเฮย จันทร์ แจ่มเหมือนลมแล้ง ปร่าลิ้นแห้งโหย ไม่เคยได้สองขั้นสักทีเจ้านายไม่เห็นผลงานเล๊ย
6 พฤศจิกายน 2546 13:23 น. - comment id 179044
คุณฤกษ์.. เจ้านายไม่เห็นไม่เป็นไรค่ะ อัลมิตราแอบเห็นหน่อยนึง พราก..นวลหวนพร่ำเพ้อ.......รำพัน จันทร์..ก่อนเคยเสกสรรค์.....โอษฐ์เอื้อน จาก...ไกลจิตเคียงกัน ...........คงอยู่ ฟ้า..ห่างหากยังเยื้อน.............ชิดใกล้เสมอสมร
6 พฤศจิกายน 2546 16:55 น. - comment id 179079
เพราะมากค่ะ ^-^
6 พฤศจิกายน 2546 17:18 น. - comment id 179089
ไพเราะมากเลยค่ะ ชื่อคุณอัลมิตราการันตรีผลงานได้เป็นอย่างดีค่ะ คุณภาพเต็มเปี่ยมเลยค่ะ
6 พฤศจิกายน 2546 17:19 น. - comment id 179090
ดาราเดือน เลือนลับฟ้า คืนมาใหม่ คนจากไกล ภาระมี จำหนีหน้า คงไม่นาน หวานชื่น กลับคืนมา เหมือนดารา คืนเยือนหล้า ทุกยามเย็น
6 พฤศจิกายน 2546 21:43 น. - comment id 179175
ขอบคุณค่ะ คุณข้าวปล้อง คุณผู้หญิงไร้เงา.. คุณใครคนหนึ่งฯ.. ดาวหลบฟ้าจันทร์ดับลับลาล่วง คงสิ้นห่วงหมดใยโอ้ใจเอ๋ย เปรียบความช้ำหมองเศร้าร้าวอย่างเคย ที่ยากเปรยเช่นนภาคราคืนแรม ..
6 พฤศจิกายน 2546 23:35 น. - comment id 179215
พระจันทร์ร่วงลงน้ำตามบทกาล แต่วันวันยังหวานผ่านจิตเห็น พรากไปแล้วสิ้นสุขทุกข์รำเค็ญ ทำไม่เห็น..กลับเริงร่า..พาเย้ยจันทร์ หรือบางครั้งท้องฟ้าคงเบื่อพวกดวงจันทร์ดวงดาว และอยากให้พรากจากกระมัง นะ พี่อิม
7 พฤศจิกายน 2546 08:23 น. - comment id 179246
คุณลำน้ำน่าน .. หากนภาไร้จันทร์ประดับสรวง ดวงดาวล่วงลี้ลับดับแสงสาย อาทิตย์เร้นเลี่ยงหลบมิพบกาย ก็คงคล้าย..สวรรค์ล่มฟ้าจ่มดิน
7 พฤศจิกายน 2546 23:31 น. - comment id 179371
พราก..คืนคราวค่ำเช้า....นภา ใจ..ดั่งดวงดารา..............มุ่งจ้อง จาก..ไปไม่เหลือค่า.........ลงร่วง จันทร์..จากอยากหมายฟ้อง...เจ้าช่างใจดำ ข้าน้อยมิบังอาจ ท่านพี่ อิอิ
8 พฤศจิกายน 2546 12:16 น. - comment id 179467
:) จันทร์ใจดำจังเนอะ เจ้าลม .. รู้งี้สนหิ่งห้อยดีกว่า ..
9 พฤศจิกายน 2546 09:37 น. - comment id 179792
จันทร์เอย เจ้าเคยรู้บ้างไหม ว่า ณ ขอบฟ้าอันแสนไกล หัวใจใคร..ฝากผ่านจันทร์ไปถึงเธอ
9 พฤศจิกายน 2546 15:00 น. - comment id 179864
พรากจัทร์จากฟ้า.......ไปไกล สมือนดั่งหัวใจ........ด่าวดิ้น ร้องร่ำคร่ำครวญไป........ไม่ได้ กลับคืน เหนื่อยหนักจนทดท้อ......สิ้นแล้ว หมดใจ .............. จะโดนกระทืบอีกมั๊ยเนี่ย แจมโคลงมั่วๆอย่างนี้ เสียวหลังอ่ะ.....
9 พฤศจิกายน 2546 21:45 น. - comment id 180048
คุณแพรวา .. จันทร์เอยมาลาลับ มิคืนกลับสู่ฟากฟ้า หัวใจใครหนอนำพา ล่วงเลยอีกครา..มิมาเยือน ยัยไหม ..หือ ..ไหง๋คิดว่าเราดุขนาดนั้น แค่กัดหูเอง นะ ..
10 พฤศจิกายน 2546 10:27 น. - comment id 180131
นภางามยามนี้มีให้เห็น พร้อมจันทร์เพ็ญสุกสว่างกลางฟ้าใส ฝากความรักคิดถึงและห่วงใย ส่งมาให้จอมขวัญ...อัลมิตรา....ฯ ไพเราะมากค่ะ...อ่านแล้วซึ้งจังเลย....
10 พฤศจิกายน 2546 13:28 น. - comment id 180193
ขอน้อมรับหัวใจใครคนนี้ ด้วยไมตรีมิตรภาพมิสาบสูญ อันความรักมากมายทวีคูณ จงเพิ่มพูนสวัสดิชัยให้กลับคืน ขอบคุณค่ะ คุณราชิกา
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
