..ในตะกร้า..ใบนั้น.. ใส่ฝัน.. ให้ฉัน..มากมาย.. เปี่ยมล้น..ด้วย..น้ำใจ.. คือ..ชิดใกล้... ในวันเหงา.. คืนนี้... ฟ้า..ร้องไห้... นั้นไง.. คือตัวเรา... ไมร่า.. ฟ้า..ว่างเปล่า... ความแข็งกร้าว.. ที่ฉัน..กลัว... อยากให้..โลก..อ่อนหวาน.. มีสว่าง.. อย่ามัวซัว... ขอ..ใจดี..ให้ทั่ว.. อย่า..เห็นแก่ตัวกัน..ได้มั้ย.... ก็เรนชอบ..ที่นี่... มากมี.. รอยยิ้ม.ยื่น...ให้ กับวัน.ที่...ไม่มีใคร..... พบได้ฟ้าใสๆ..ในบทกลอน..... ..ขอบคุณ..มากมาย..
6 พฤศจิกายน 2546 00:33 น. - comment id 178956
อ่าาา มาอยู่เป็นเพื่อนขอรับ อิอิ ไม่ต้องกลัวเด้อ =^-^=
6 พฤศจิกายน 2546 06:38 น. - comment id 178992
...อรุณสวัสดิ์ค่ะ.... ..ไม่กลัวหร๊อก .... ขอบคุณค่ะ.. อิอิอิ...
6 พฤศจิกายน 2546 08:43 น. - comment id 179009
ดีใจได้มาสู่ ยืนเคียงคู่อยู่ด้วยกัน บทกลอนออดอ้อนนั้น แต่งให้กันสรรเพื่อเรน
6 พฤศจิกายน 2546 12:49 น. - comment id 179034
ดีเลย ถ้าฟ้าร้อง โบราณว่า ถ้าเต่ากัดใครแล้วจะไม่อ้าปากปล่อยจนกว่าฟ้าจะร้อง ใตรที่ถูกเต่ากัดติดอยู่จะได้หลุดซะทีคืนฟ้าร้องนี่แหละ อิอิ
6 พฤศจิกายน 2546 16:57 น. - comment id 179080
แม้ฟ้าจะร้องไห้ และไม่สดใสเหมือนก่อน แต่ถ้าเป็นน้องเรนขี้งอน รับประกันน่ารักทุกบทกลอนเลยทีเดียว ***กลัวฟ้าร้องหรือค่ะ อย่ากลัวเลยค่ะ พี่มาอยู่เป็นเพื่อนแล้วนะจ๊ะ***
6 พฤศจิกายน 2546 17:32 น. - comment id 179099
กลีวฟ้าร้อง หรือกลัวผี ที่แน่แน่ เจ้าเอาแต่ คลุมโปง ปกไม่เห็น อย่ากลัวเลย พี่มาเฝ้า เจ้าเนื้อเย็น ให้น้องเรน หลับสบาย หายหวาดกลัว
6 พฤศจิกายน 2546 22:29 น. - comment id 179194
^J^ ............ ชะโงกหน้า.....มาดู...เรนจัง มีคนอยู่เป็นเพื่อน....แล้ว....ก็เลยหมดห่วง หลับ...ฝันเห็นดาวนะ...เรนจัง........
6 พฤศจิกายน 2546 23:01 น. - comment id 179201
ฟ้าร้อง...เสียงดัง ไม่ฟัง..ปิดหู ฟ้าแลบ..ไม่ดู ไม่มอง..ปิดตา เดี๋ยวเดียว..ฟ้าหาย ไม่ร้อง..ไม่ผ่า ดูสิ..น้องยา ฟ้าสวย..สีคราม แต่คนเห็นแก่ตัว น่ากลัวทุกยาม เหมือนไฟ...ไหม้ลาม น่ากลัว..กว่าฟ้า...!!!
7 พฤศจิกายน 2546 07:08 น. - comment id 179242
นกตะวันคะ... ..เรน..ขอบคุณ..นะคะ... แบบตอนนี้... เรนยิ้ม.. ..ขอบคุณค่ะ...
7 พฤศจิกายน 2546 18:21 น. - comment id 179286
พี่ฤกษ์คะ... ..เป็นความรู้ใหม่..ดีจัง... เรนขอบคุณนะคะ...
7 พฤศจิกายน 2546 20:58 น. - comment id 179320
..อื้ม ฝีมือการเขียนกลอน ไปได้สวยแล้วล่ะ ..ชวนให้อ่านดีครับ ^__^
8 พฤศจิกายน 2546 05:05 น. - comment id 179433
เรน..อรุณสวัสดิ์...นะคะ..พี่ๆ... ***พี่ตูนคะ... ..บทกลอนของเรน... ..ไม่ซ่อนเร้น..อำพราง... ..สิ่ง..ที่พี่ๆ...ได้อ่าน..... แค่ผ่าน..ทาง..ตัวอักษร.... ..ทุกอย่าง..ที่เรนสื่อ.... ..นั้นคือ..ความจริง..เหมือนบทกลอน... ...คืน..ที่ฝนตก...ฟ้าร้อง.... ..เรนนั่งมอง...ในความมืด.... ..เรน..เปิดไฟนอน..นะคะ... เรน..อยากกอดพี่ตูนจัง.... ..พี่สาว..ที่น่ารัก....
8 พฤศจิกายน 2546 05:07 น. - comment id 179434
พี่โอมคะ... ...ขอบคุณ..นะคะ...แค่ชะโงกมา... เรน..ก้อดีใจแล้ววค่ะ... อิอิอิ....
8 พฤศจิกายน 2546 05:10 น. - comment id 179435
อาเฮียคะ... ...ใช่ค่ะ.. คนเห็นแก่ตัว..อาเรนกลัว... ... บางอย่าง...ที่อาเรน..พยายาม.. คงล้มเหลว.... ..แค่..อยากให้..รู้..... ...การอยู่ร่วม... แบ่งปัน.... ..วัฒนธรรม... กับความรู้สึก.... ..อาเรน..คงต้องเลือก.... ....
8 พฤศจิกายน 2546 05:14 น. - comment id 179436
พี่อาร์คะ.. (เรน..ขออนุญาต..).. ..เรน..ขอบคุณ...นะคะ.. ..อยากบอก..ทุกความรู้สึก... ..อย่างที่พี่อาร์เขียน...นะคะ... ...อ่อนโยน..ในบทกวี... ..เรนชอบ...บทกวี..ทุกบท..ที่พี่อาร์เขียน.. ..สื่อ..ได้..ไพเราะมากนะคะ...
12 พฤศจิกายน 2546 10:11 น. - comment id 180705
โย๋ ทีมมาช้า อีกแร้ววว .. สงสัย จามาไม่ทันอยู่เป็นเพื่อนพี่เรนแล้วอ่า กลอน พี่เ รน บท นี้ น่ารัก มากๆๆๆๆ นะคะ