ชีวิตฉันนั้นมีค่าถ้ามีเธอ จิตละเมอเพ้อเฝ้าฝันมีผันหนี ดั่งดวงแก้วร้อยดวงใจนัยน์มณี ช่างสดใสดั่งสุรีย์ที่เรืองรอง ดั่งสมุทรมหรรณพจบแดนหล้า ดั่งดาราที่สุกใสไร้มัวหมอง ดั่งจันทราสดงดงามตามครรลอง ดั่งแสงทองที่ขอบฟ้าพาสุขใจ ถ้าแม้เธอคิดหมายปองของสิ่งไหน จะให้ไปไม่เสียดายกลายวิสัย ถ้าแม้เธอนั้นหมายตาดาราใด จะเฝ้าเก็บแก่ดวงใจให้ครอบครอง ถ้าต้องการดวงจันทราบนฟ้าค่ำ จะกำนัลให้เนื้อเย็นเป็นเจ้าของ ถ้าต้องการสุริยามาครอบครอง จะถวายดั่งเธอปองมิหมองใจ
5 พฤศจิกายน 2546 02:17 น. - comment id 178739
อืมมม์
5 พฤศจิกายน 2546 03:09 น. - comment id 178744
กลอนของคุณมีแต่ความหมายที่ดีๆทั้งนั้นเลยนะเพราะมากๆแล้วความหมายก็กินใจดีจริงๆเลยนะ.อยากแต่งกลอนเก่งแบบคุณบ้างจังเอาไว้ช่วยแนะนำให้บางนะเอาไว้จะเข้ามาหาอ่านดูบ่อยๆคงจะไม่ว่ากันนะ........คุณ..ก้อนหินละเมอ....
5 พฤศจิกายน 2546 09:55 น. - comment id 178755
^*^ ^*^ ^*^......แสดงว่ากะลังมีความรัก.....^*^ หวานเหลือเกินเลยหล่ะ อิอิ ^*^...................^____^...............^*^
5 พฤศจิกายน 2546 15:53 น. - comment id 178809
โอ้โห...อิจฉาคนมีความรัก.....
5 พฤศจิกายน 2546 20:44 น. - comment id 178920
ชีวิตฉันมีค่าถ้ามีเธอ อยู่เคียงคู่เสมอไม่ไปไหน ชีวิตนั้นจะไม่มีอะไร ถ้าเธอไปไกลห่างรักล้างลา ***คนมีความรักก็สุขใจแบบนี้หละค่ะ***
5 พฤศจิกายน 2546 22:00 น. - comment id 178939
...แวะมา..ทักทายนะคะ..เพื่อนพี่ชาย... เก่งจังเลยคะ...
9 พฤศจิกายน 2546 02:12 น. - comment id 179759
ไอ้เลว!!! แกไม่เข้าใจหรอกว่าเรารักการแต่งกลอนมากแค่ไหน อยู่ใครอยู่มันไม่ได้เหรอ ทำไมต้องมาก่อกวนกันด้วย เราเริ่มเข้าใจแล้วหล่ะว่าทำเพื่อนๆถึงพากันเกลียดแก เพราะเป็นอย่างนี้นี่เอง ซีเรียสนะโว้ย ไม่ตลกด้วยหลอก ช่างเถอะ เราก็พอเข้าใจเพราะพระพุทธองค็ท่านสอนว่า คนเราก็เปรียบเหมือนกันบัว 4 เหล่า แกก็คงเป็นพวกที่จมปลักอยู่ในโคลนตม พูดไปยังไงก็เท่านั้น ยังไง ขอสาปแช่ง ไว่ก่อนแล้วกัน ถ้าแกเข้าไปแม้แต่คลิกดูบทกลอนเราก็ขอให้แกสอบตกทุกวิชา มีแต่เรื่องร้ายๆ ผ่านเข้ามาในชีวิตด้วยเทอญ สาธุ.. ขอให้คำสาปแช่งนี้เป็นจริงด้วยเทอญ
9 พฤศจิกายน 2546 17:55 น. - comment id 179944
สรุปว่าใครก่อกวนใครกันแน่เนี่ย