ไม่จำเป็น..

หมอกจาง

สายลมยังคงพัดอยู่อย่างนั้น
และก็คงมีเพียงฉันที่ยืนอยู่ตรงนี้
ขอบใจ ถ้าเธอบอกว่านั่นคือความหวังดี
ไม่อยากให้ฉันยืนอยู่ตรงนี้ ท่ามกลางสายลม
สายลมพัด ใบไม้ไหว
ฉันยืนอยู่กับหัวใจ ที่ไม่มีใครเข้าใจความขื่นขม
พระจันทร์แขวนโค้งเรียวดังเคียวคม
จะเชิดหน้าหรือจะก้ม ฉันก็ตรอมตรมไม่ต่างกัน
อย่าห่วง อย่าอาลัย
ถ้าเธอไม่เข้าใจ ก็ปล่อยฉันทิ้งไว้กับความฝัน
ฝันร้ายที่ไม่เคยตื่น ไม่ว่าจะเป็นคืนหรือวัน
ปล่อยฉันทิ้งไว้อยู่ตรงนั้น ท่ามกลางลมที่พัดพรู
ไม่จำเป็นนักหรอก ใช่ไหม
ที่เธอจะต้องเข้าใจ ในสิ่งที่ฉันเป็นอยู่
ไม่แปลกอะไร ถ้าเธอจะตีความหมายจากมุมที่คนอื่นอื่นมองดู
มุมที่ไม่ว่าฉันจะถอยหรือจะสู้..
ก็ไม่อาจเปลี่ยนสิ่งที่เป็นอยู่ ให้ดีเหมือนที่เป็นมา				
comments powered by Disqus
  • ตะแหง่วเองจ้ะ...

    4 พฤศจิกายน 2546 12:00 น. - comment id 178484

    กับสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้
    ฉันเข้าใจเธอดีรู้ไหม
    แต่ว่าเธอนั้นมองฉันผิดไป
    อยากขอทำความเข้าใจสักที
    
    คนอื่นๆคิดอย่างไรไม่สำคัญ
    ขอเธอนั้นเชื่อฉันคนนี้
    อย่าร้องไห้อย่าเสียน้ำตาเลยคนดี
    เธอยังมีฉันที่คอยปลอบใจ
    
    เศร้านะ....
    
  • ผีขี้เมา

    4 พฤศจิกายน 2546 13:14 น. - comment id 178516

    คำสัญญาหาใช่ว่าใหญ่ยิ่ง
    อาจแค่สิ่งลวงเก้อให้เพ้อฝัน
    มิทันจักข้ามคืนแลข้ามวัน
    ก็มีอันเปลี่ยนแปรไม่แน่นอน
    
    
  • ข้าวปล้อง

    4 พฤศจิกายน 2546 23:34 น. - comment id 178699

    ตราบใดที่สายลมยังพัด อะไรก็เปลี่ยนแปลงได้เสมอ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    5 พฤศจิกายน 2546 16:38 น. - comment id 178814

    อย่าห่วงอย่าอาลัย
    ถ้าเธอยังมีใจให้กับเขา
    อย่าห่วงอย่ามาเป็นเงา
    ถ้าเธอไม่มีเราภายในใจ
    
    ***กลอนไพเราะนะค่ะ  แต่ก็เศร้ามากเลยเหมือนกัน***
  • ละอองน้ำ

    5 พฤศจิกายน 2546 20:41 น. - comment id 178917

    ............
    มันจะไม่เป็นอย่างนี้ไปตลอดหรอกนะ
    
    
  • หมอกจาง

    6 พฤศจิกายน 2546 07:32 น. - comment id 179003

    ขอบคุณจริงๆ.. ทุกๆคน.. กับความอบอุ่น..
    
    ขอบคุณ ละอองน้ำ..กับความเข้าใจ
  • ละอองน้ำ

    7 พฤศจิกายน 2546 16:20 น. - comment id 179275

    ไม่เหมือนเก่า
    เธออาจจะอยู่กับความเศร้า 
    และฉันก็จมกับความสับสน
    
    แค่ช่วงเวลา
    ที่จะไป หรือ มา ของใครบางคน
    ก็อาจทำให้อีกฝ่ายสุขล้น
    แต่อีกคน...จมน้ำตา
    
    บาดแผล
    ของคนทำและคนรับ
    หากมองมุมกลับ  บางที
    ก็ไม่รู้ว่าใครจะเจ็บมากกว่า
    ถามตัวเองดีๆ กับเรื่องวานนี้ และวันนี้ที่เป็นมา
    ความรู้สึก  เป็นสิ่งมีค่า  เมื่อความรู้สึกดีๆร้างลา
    ก็ใช่จะเรียกกลับมา...ง่ายดาย  ได้เหมือนเดิม
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน